Hii...
დიდი ხანი გავიდა, რაც აქ არ შემომიხედავს, არც ის ვიცი თუ ამას ვინმე ნახავს ან კიდევ ვინმეს თუ ვახსოვარ.
იმასაც კი ვფიქრობდი წამეშალა ჩემი პროფილი და გამექრო ყველაფერი აქედან, მაგრამ შემდეგ კომენტარებს ჩავყევი და თითქოს ნოსტალგია შემომაწვა იმ პერიოდის, როცა მსურდა ჩემი ემოციები გამეზიარებინა პატარა ისტორიების სახით.
ბევრი რამ იცვლება, მეც შევიცვალე და ჩემი ცხოვრებაც.
ბევრი რაღაც მოხდა, რასაც ალბათ 4 წლის წინანდელი არტემისი ვერ წარმოიდგენდა. წერით აღარ ვწერ, ცხოვრების სხვა საფეხურზე გადავდივარ და ვცდილობ რაღაც მნიშვნელოვანი მიზნისთვის ვიარსებო.
იყო ბევრი ჩავარდნა, დეპრესია, ხანდახან სურვილიც კი არ მქონდა სიცოცხლის, ადამიანების გაქრობა ისე თითქოს არც არაფერი ყოფილან ჩემთვის.
არ ვიცი, რატომ ვწერ ამდენს მაგრამ უბრალოდ აქაურობა კარგ მოგონებებთან ასოცირდება.
და ალბათ ეს იქნება ჩემი ბოლო შემოსვლა აქ, სადაც მართლა საბოლოოდ უნდა ვთქვა.
არტემისი გემშვიდობებათ.. ♡♡♡
