_Aureliya_

Part 02 .
          	
          	එතනින් එහාට ඒ සිංඳුවේ අර්ථය මොන වගේ දිශානතියකින් ගියාද කියන එක ගැන මට ඇත්තටම නිනව්වක් තිබ්බේ නෑ........ මට ඒක ගැන දැනගන්න ඕන උනෙත් නෑ........ ඒ වෙතත් ඉතිරි පැදි වල  තේරුම පොඩ්ඩ්ක් හරි ඔලුවට එන වෙලාවක , මං ඒක මගේ පපුව හරහාම යන විදිහට ආනත කරගත්තා.... මොන පැත්තකට විසිවෙන්න ඒ වචන ලියලා තිබ්බත් ඉතුරු වචන ටික උනත් මට අනුව ගියේ ඒ වෙලාවේ මගේ තත්වය නිර්වචනය කරගෙන විතරයි ............. 
          	
          	කොහොම හරි .......... 
          	
          	මටම කියලා ලියපු වගේ දැනුණ වචන ටික එයාට නොකියා කොහොමද ?  ...........මට හිතුනෙ එහෙම 
          	
          	ඒත් ආදරේ කරනකොට හිතට දැනෙන හැමදේම වචනවලට පෙරලා හුවමාරු කරගන්න ඕනේ නෑ කියන රීතිය මං දැන් දැනගෙන හිටියට...... එදා මම ඒක දැනගෙන හිටියේ නෑ !!! 
          	
          	ඉතිං මගෙන අහන්න එපා...... 
          	
          	ඇත්තටම මගේ  ප්‍රේමය ඒ කියපු විදිහට , මට  ඕන උන විදිහට................ 
          	දෙතොල් මතම විතරක් නැවතුනාද?
          	එතනින් එහාට වෙහෙසකර ගමනක ගියේ නැද්ද? කියලා ...... 
          	
          	මොකද ................
          	
          	ආදරේ දිග , පළල , උස තමන්ට ඕනා විදිහට රැකගන්න නම්  අනෙක් පාර්ශවයෙන්  තමන්ගේ අවශ්‍යතාවයේ ස්වරූපය හංගලා තියාගන්න ඕනා කියන එක  මං දැනගෙන හිටියා උනත් ............ 
          	
          	සමහර වෙලාවට ජීවිතේ අපි  පරිණතභාවයක් එක්ක ලබාගෙන තියෙන , තමන්ගේම මනස ඇතුලේ වෙන විපර්‍යාස ටික දිහා බලන්න ,  වෙනම මනුස්සයෙක් විදිහට තමන්ගේ ආත්මේ අතහැරලා එළියට ගිහින් .......... 
          	
          	මූන පාන හැම සංසිද්ධියක්ම හරියට අදාල කරුණින් ග්‍රහණය කරගෙන, ඒ මොකක්ද කියන එක හරියටම අනාවරණය කරගැනීමේ හැකියාවට පවා  අභියෝග කරන ......... 
          	
          	ජීවීතේ ඕනෑම මොහොතක අපිව අවිඥානිකනව හසුරුවන්න පුළුවන් "හැඟීම්" කියන කර්මානුරූපය  ඇතුළේ මට වින්දිතයෙක් වෙන්න උනා.............. 
          	
          	උනාම නෙමෙයි 
          	
          	" ඒක අවිඥානික තෝරගත්තා !!! " කිව්වොත් නිවැරදී ............. 
          	
          	ඉතින් ඔයාලට පසු වදනක් ඕනෙම නම් 
          	
          	තහවුරු කරගැනීමේ උමතුව ට යටත්ව බොහෝ දේවල් වචන වලට පෙරලුණ නිසා සැලසුම් කරපු විදිහට කිසිම දෙයක් සිද්ධ උනේ නෑ !!!! කියලා විතරක් කියන්නම්  .......... 
          	
          	"කොළරාකාලේ ආලේ " පොතේ ඉස්රහාම පිටුවේ තියනවා  වගේම............ 
          	
          	"ආදරය අන්ධ නොවෙනවා  පමණක් නොව සියලු අඩු ලුහුඬු කම් හොඳින් දකී !  එහෙත් ඒ කිසිවක් ගනණ් නොගනී........ "
          	

_Aureliya_

Part 02 .
          
          එතනින් එහාට ඒ සිංඳුවේ අර්ථය මොන වගේ දිශානතියකින් ගියාද කියන එක ගැන මට ඇත්තටම නිනව්වක් තිබ්බේ නෑ........ මට ඒක ගැන දැනගන්න ඕන උනෙත් නෑ........ ඒ වෙතත් ඉතිරි පැදි වල  තේරුම පොඩ්ඩ්ක් හරි ඔලුවට එන වෙලාවක , මං ඒක මගේ පපුව හරහාම යන විදිහට ආනත කරගත්තා.... මොන පැත්තකට විසිවෙන්න ඒ වචන ලියලා තිබ්බත් ඉතුරු වචන ටික උනත් මට අනුව ගියේ ඒ වෙලාවේ මගේ තත්වය නිර්වචනය කරගෙන විතරයි ............. 
          
          කොහොම හරි .......... 
          
          මටම කියලා ලියපු වගේ දැනුණ වචන ටික එයාට නොකියා කොහොමද ?  ...........මට හිතුනෙ එහෙම 
          
          ඒත් ආදරේ කරනකොට හිතට දැනෙන හැමදේම වචනවලට පෙරලා හුවමාරු කරගන්න ඕනේ නෑ කියන රීතිය මං දැන් දැනගෙන හිටියට...... එදා මම ඒක දැනගෙන හිටියේ නෑ !!! 
          
          ඉතිං මගෙන අහන්න එපා...... 
          
          ඇත්තටම මගේ  ප්‍රේමය ඒ කියපු විදිහට , මට  ඕන උන විදිහට................ 
          දෙතොල් මතම විතරක් නැවතුනාද?
          එතනින් එහාට වෙහෙසකර ගමනක ගියේ නැද්ද? කියලා ...... 
          
          මොකද ................
          
          ආදරේ දිග , පළල , උස තමන්ට ඕනා විදිහට රැකගන්න නම්  අනෙක් පාර්ශවයෙන්  තමන්ගේ අවශ්‍යතාවයේ ස්වරූපය හංගලා තියාගන්න ඕනා කියන එක  මං දැනගෙන හිටියා උනත් ............ 
          
          සමහර වෙලාවට ජීවිතේ අපි  පරිණතභාවයක් එක්ක ලබාගෙන තියෙන , තමන්ගේම මනස ඇතුලේ වෙන විපර්‍යාස ටික දිහා බලන්න ,  වෙනම මනුස්සයෙක් විදිහට තමන්ගේ ආත්මේ අතහැරලා එළියට ගිහින් .......... 
          
          මූන පාන හැම සංසිද්ධියක්ම හරියට අදාල කරුණින් ග්‍රහණය කරගෙන, ඒ මොකක්ද කියන එක හරියටම අනාවරණය කරගැනීමේ හැකියාවට පවා  අභියෝග කරන ......... 
          
          ජීවීතේ ඕනෑම මොහොතක අපිව අවිඥානිකනව හසුරුවන්න පුළුවන් "හැඟීම්" කියන කර්මානුරූපය  ඇතුළේ මට වින්දිතයෙක් වෙන්න උනා.............. 
          
          උනාම නෙමෙයි 
          
          " ඒක අවිඥානික තෝරගත්තා !!! " කිව්වොත් නිවැරදී ............. 
          
          ඉතින් ඔයාලට පසු වදනක් ඕනෙම නම් 
          
          තහවුරු කරගැනීමේ උමතුව ට යටත්ව බොහෝ දේවල් වචන වලට පෙරලුණ නිසා සැලසුම් කරපු විදිහට කිසිම දෙයක් සිද්ධ උනේ නෑ !!!! කියලා විතරක් කියන්නම්  .......... 
          
          "කොළරාකාලේ ආලේ " පොතේ ඉස්රහාම පිටුවේ තියනවා  වගේම............ 
          
          "ආදරය අන්ධ නොවෙනවා  පමණක් නොව සියලු අඩු ලුහුඬු කම් හොඳින් දකී !  එහෙත් ඒ කිසිවක් ගනණ් නොගනී........ "
          

_Aureliya_

Part 01 :
          
          මට මතකයි ජීවිතේ ගෙවපු නිද්‍රාගතම දවස් කිහිපය ඇතුලේ , එක  දවසක රෑයකදි  මට  ප්‍රසිද්ධ සමාජ ජාලා මාධ්‍යක සැරිසරන මොහොතක අහම්බෙන්  මියුරු සෝමරත්නගේ එක සිංදුවක් හම්බුනා  ...... එකපාරටම මුලින්ම ඒකේ ඇහුන මුල් වචන කිහිපය තප්පර කිගිපයකට මගේ මුලු ලෝකේම නතර කරලා දැම්මා ! 
          
          ඔව් ! හරියටම ..... හරියටම මට ඔහුට මේ මොහොත වෙනකොට කියන්න ඕනා කරලා තිබ්බ ඔක්කොම ටික ඒ වචන ටික ඇතුලේ එහෙම්පිටින්ම තිබ්බා ...... 
          
          සාමකාමී හෙට දවසක හුස්මගත යුතුයි කියන න්‍යායට අනුව ඒක මොන තරම් සිදුනොවිය යුතු දෙයක් උනත් මේ මොහොතේ මට ඒ මෝහනය ඇතුළේ  තියෙන  අවමය හරි විඳගන්න  කොයිතරම් ඕනද කියන එක , ඒ වචන ටික හරිම අපූරුවට කිව්වා ............... 
          
          එක පැතකින් මගේ ඇඟ ඇතුළේ ඉන්න , අවදානම් ගැනීම කියන  එක ඔලුවට උඩින් පැළඳගෙන ඉ  ඉන්න රත්තරන් ඔටුන්නක් කියලා හිතාගෙන ඉන්න තාරුණ්‍යයත්  එක්ක එන ඒ සෙල්ලක්කාර ගතියට ආවඩන දඩබ්බර යුවතියක් !.......  ලෝකේ පෙරලුනත් ඒක කරන්න කියන තැන ඉඳගෙන වගේම ........... 
          
          මේ තාක් කාලයකට බොහොම අමාරුවෙන් ගොඩනගාගෙන තිබුණ  .... මගේම අත්දැකිමෙන් ,ලෝක  න්‍යායන් අවබෝධයෙන් , ප්‍රත්‍යක්ෂකරගත්ත දේවල් සමායෝජනය කරලා හේතුඵල දහම දැකගන්න පුලුවන් පරිණත බුධිමත් ගැහැනියක් මේක නවත්තන්න ඕනා කියන තැන ඉඳගෙනත් ....... 
          
          ඒ පැත්තට මේ පැත්තට හරි හරියට ඇද ඇද මගේ ආත්මය දෙකට ඉරන්න හදනකොට  !! 
          
          මේ වෙලාවෙදි  රැවුලත් කැඳත් දෙකම බේරගන්න  දඟලන මට අනුව , තියෙන හොඳම පිළිතුර මොකක්ද කියන එක ඒ සිංදුවේ  මුල් පද පේලිය ඇතුලේ දෝංකාරය දුන්නා කිව්වොත් හරි  ....... 
          
          "ඉතින් ප්‍රේමය  මගේ දෙතොල් මත නවතින්න !!!!!
          නිම්න කඳුහෙල් සිසාරා  වෙහෙසකර ගමනක නොයෙදෙන්න!!!! ............ " 
          
          
          (Ekakta danna ba wachana wadi kiynne )
          

_Aureliya_

නාස් පුඩු  කෙලවරි න්
          "පණ " ගේනවලු ඔක්සිජ්න් !!! 
          
          මොන බොරුද බං ඔය.....
          අදත්  කැරකැවෙන පුටුවක 
          ලෙජර් පොතකට බරවුන,
          රෑ දෙකක් නිදි වර්ජිත 
          ඇස්දෙකක හිමිකරුවකුට  ,
          "පණ" අහිමි වෙන හැටි 
          ඇස්දෙකට  මං දැක්කා ! 
          
          ඔක්සිජන්  අණු රොත්තක්
          වඩාගෙන හරි සීරුවෙන්, 
          කැන්ද ආපු සියුමැලි " පණ "
          අර පිස්සු යකාගෙන් පිටවුන,
          හර බැර බැලන්ස් නැතිවුණු  
          බරසාර  සුසුමකට  විසිඋනා........... 
          
          ඒ ඇසිල්ලෙම  ඒකා 
          හුස්මක් ඇදපු පාරට, 
          ඉණට අත් තියාගෙනම 
          ඔක්සිජන් ටික විතරක් 
          පෙනහැල්ල ඇතුලට ගියා ......... 
          
          හරියටම ඒ වෙලාවේ
          උස බිල්ඩිමේ පල්ලෙහා ,
          හීනියට ගහන පොදයට
          මූණ අල්ලපු කෙල්ලගේ 
          අයිස් මෝකා කප් එකෙන්,
          කඩවසම් කැෆේන් අණුවක්
          උගුරෙන් පහට ලෙස්සුවා............ 
          
          ප්ලාස්ටික ඇබ දිගේ ඇවිත්
          කර්ණශංකය පහු කරන් ගිය ,
          කෙයාලස් විස්පර්ස් වල
          ගිටාර් කෝඩ් පේලියේ 
          එෆ් මයිනර් මෙනෙවියගේ,
          රෝස උන කොපුල් මත 
          මිනිහා හාදුවක් තැවරුවා ......... 
          
          අලුත් ඔක්සිජන් රොත්තක් 
          විසිවෙලා ගිය " පණ " ඇදගෙන
          නාස් පුඩු අස්සෙන් සීරුවට ,
          ශ්වාසනාලය දිගේ ඇවිදින් 
          පපුව මැද්දෙම හිරවුනා !!!!
          
          
          
          
          ලේ මස් ස්කන්ධයට ජීවයක් ඔක්සිජන් ගෙනාවට , පණ කියන්නේ වෙනම දෙයක් ..........
          
          හුස්ම වැටෙන පලියට ජීවත්වෙනවා කියලා කියන්නේ කොහොමද .............
          
          ♥️