_BehiyeTasdemir

Camdan pabuçlarım kırık. Prens de bulamaz artık beni... Hayata söyleyin gitsin anlamını masallarda arasın.

En çok hoşumuza giden insan kendimize benzettiğimiz insandır.  Moliere

Sadisttir insanlar, kendilerine uygun mazoşist ararlar sonrada kullanır kullanır atarlar.

Binlerce kelime, onlarca hikâye var boğazımda düğümlenmiş. Susuyorum konuşmam gereken yerlerde; dilimi tutamıyorum ne zaman susmam gerekse. Anlatacak çok şeyim olsa da, emin değilim anlaşılmak istediğimden.

Nuri pakdil gibi kendime acımasızdı anlatamadıklarım. 
          Erdem bayazıt kadar büyülü müydü mısralarım? 
          Cahit Zarifoğlu kadar karanlıktı yaşadıklarım.
          Oğuz Atay kadar kalabalık mıydı yalnızlığım? 
          Sabahattin Ali kadar var mıydı sığdıramadaklarım? 
          Attila İlhan gibi karmakarışıktı duygularım. 
          Nazım Hikmet kadar gizliydi sustuklarım. 
          Özdemir Asafın Laviniası kadar fazlaydı hissetiklerim. 
          Edip Canseverin mutluluk papatyası kadar kirlenmişti benliğim. 
          Cahit Zarifoğlunun karanlığına sığınayım derken. 
          Oğuz atayın yalnızlığında boğuldum. 
          Özdemir Asaf gibi severken,
          Erdem bayazıta büründüm. 
          Attila İlhan gibi farklıyken, 
          Bir çok insan barındırdım.
          Sabahattin Ali gibi büyülü kelimelerimi. 
          Edip Canseverin gözyaşlarıyla suladım...
          

Senden sonra 23 şehir gezdim.
          3 kilo aldım.
          Saçlarımı 6 kez boyadım.
          Dünya bilmem kaç 365 günde bilmem kaç dönümünü tamamladı.
          Darbe oldu.
          İhtilal oldu.
          Barış gelmedi.
          Savaş bitmedi.
          Seni özledim.
          Iltica edecek tek yer bulamadım.
          Gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
          Belki yürürsün aynı sokakta.
          Ayak izime denk düşer ayak izin.
          Belki saçına değer nefes.
          Belki sen de bir gün özlersin diye, seni uzakta bıraktım.
          Seni uğurladım.
          Sana kavuştum.
          Seni terk ettim.
          Bilmem kaç kilometre yol gittim.
          Evren kaydı.
          Sen göğüs kafesimden milim kaymadın.
          

Ve sen öyle bir gün gel ki 
          Olmadığın her güne değsin.... 

Kalbin gibi kalplerde ol ☺ 

☆☆☆
          Bugün ayrı bir özlemin sardı içimi 
          Bekliyorum seni herzaman ki gibi...
          
          Hangi sokaklarda aynı adımları atacağız ki 
          Aynı anda gökyüzüne bakıp düşeceğiz sanki...
          
          Kitabıma bir şans vermek ister miydiniz? 
          (Şiirlerin tümü kendi şahsıma aittir)