İnan bana önemsiz bir çöp gibi hissetmenin nasıl olduğunu bilirim. Ömrüm boyunca her zaman dediklerim de samimi ve ciddi olmuşumdur. İnsanlar sohpet etmek için nasılsın diye sorar. Ben nasılsın diye sormak için sohpet ederim. Çünkü herkesin lafın gelişi sorduğu bu soru bazıları için gerçekten büyük anlam taşıyor biliyorum. Benim için de öyle.
Her zaman etrafımdakilerin nasıl olduğunu merak etmişimdir. Ama kimse inanmadı bana, yalan söylediğimi, iyi görünmeye çalıştığımı söylediler. Sahte samimiyetim olduğunu söylediler. Biliyor musun? Bir yerden sonra ben bile buna inandım.
Kitabını şans eseri gördüm. Okunsa da ne bir yıldız ne de bir yorum yapılmamıştı. Bir insanı daha ne kadar görmezden gelebilir ki biri? Hiç tanışmıyorduk ama kitabı gördükten sonra, senin için endişelenmiştim. İlk defa cesaret edip biriyle konuştum. Ve inan vaktim olsaydı her gün nasıl olduğunu sorardım çünkü gerçekten merak ediyorum. Vaktim olmadığı için de özür diliyorum.
Benim en kötü zamanımda şuan en yakın arkadaşım olan kişi yanımda durdu. Beni dinledi, ilgilendi ve ilk defa biri bana saçma şeyler yapmadığımı, samimi ve iyi kalpli olduğumu, bu dünya da bir fazlalık olmadığımı söyledi. Ben de şimdi sana bunları söylemek istiyorum. Kısa süredir tanışıyoruz, hatta tanışıyor bile sayılmayız yine de benim için önemlisin. Ve sana bir şey sormak istiyorum;
Bugün nasılsın? (. ❛ ᴗ ❛.)
