ece

Gt

unf temizliği işaret

Gözlerinin rengini nasıl unutur insan..
          Ne zaman topraga baksa gözlerim 
          Ben seni görürüm durmadan..
          Toprak doyursun gözünü derler ya hani..
          Toprak doyurur sadece beni..

Giden için mi kalan için mi zordur?...
          Kalan hatıraların içinde yaşar. Her yerde görür anılarını. Her baktığı yer onu hatırlatır. Özler çok özler. Unutmak ister, unutamaz. Her baktığı yer o olmuştur. Hem kalbi onunla doludur hem baktığı her yerde onun izi onun hatıraları vardır. Gözleri açıkken anılar batar yüreğine, kapalıykende   kalbine ince ince işlenmiş, aklına kazılı sureti belirir göz kapaklarında...
          Peki ya giden için nasıldır ayrılık?
          Çekip gitmek acılarla baş etmenin en kolay yoludur. Giden bunu bilerek, ardında bıraktığını sanarak uçmuştur uzak diyarlara bir kuş misali. Ancak ihanet eder ona aşk ile kavrulup duran yüreği. Her bir zerresi onun için atarken nasıl olurda unutur ki  sevdiğini.? Bütün baktığı surretler yabancı gelir. Bir iz arar her baktığı insanda kalbinin sahibine ait. Geride bıraktığını sanarken aşkını, unuttuğunu sanarken sadece bedenini getirdiğini anlar. Kalbi ordadır çünkü. Yüreği sevdiğinde kalmıştır. Ama alışır zamanla... Gözden ırak olan gönülden de ırak olurmuş. Baktığı yerde göremeyince unutur yavaş yavaş.. Yüzü gelmez gözünün önüne. İlk önce sesini unutur, sonra yüzünü. Sadece kalbine hissettirdikleri pusulu bir gökyüzü gibidir onun için. Sadece onu anımsar, hatırlar. Onu da unutur yavaş yavaş...Ama kalanın baktığı her yerde hatıralar vardır.
          Giden içinde zordur kalan içinde. Ama kalan unutamaz. Unutmak ister... Kokusunu, sesini, hissettiklerini, hissettirdiklerini, gözlerini, saçlarını, sıcacık avuçlarını, limanı olan göğsünü... Unutamaz. Kalanın yüreği yangın yeridir hep. 
          Giden, cam kırıklarının ortasında Kalan'ı bırakmıştır... 
          "Gidenler, kalanlar kadar ölmezler."

Demişti Bana Bundan Çok Zaman Önce
             Sessiz Olun Lütfen..
               O Şimdi Uyuyor                           
                    Ben "Ölüyorum"

Eskisi kadar özlemiyorum seni,
          Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
          Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
          Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
          Biraz yorgunum..
          Biraz kırgın..
          Biraz da kirletti sensizlik beni!
          Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
          “İyiyimler” yamaladım dilime.
          Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
          Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
          Gel diye beklemiyorum artık,
          Hatta istemiyorum gelmeni..
          Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
          Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
          Benim derdim yeter bana banane!
          Alıştım mı yokluğuna?
          Vaz mı geçiyorum, varlığından?
          Tedirginim aslında,
          Ya başkasını seversem?

ne zaman canımı sıkan bir şey olsa yada ne zaman yalnız kalmak istesem mahalledeki merdivenlere çıkardım çünkü hem ıstanbulun manzarası karşımda olurdu hem de yalnız kalırdım. ilk defa oraya onu götürmüştüm, hep yalnız kalmak için çıktığım merdivenlere bu kez sadece onunla kalabilmek için çıkmıştım. ne zaman acil bişey olsa orda buluşturduk. bi gün tekrar çağırdı beni oraya hemen çıkıp gittim. gittiğimde oradaydı, oturuyodu. yanına gittim, oturdum. ne olduğunu sordum. bana beni özlediğini ve sadece yanımda olmak istediğini söyledi ama yüzüme bakmamıştı hiç. konuşurken sürekli başka yerlere bakınca ellerimle yüzünü yüzüme  çevirdim. o kadar farklıydı ki o gün, bambaşka bi ifade vardı yüzünde. ona yaklaşıp bi kez öptüm. gözlerimi açıp yüzüne baktığımda sol gözünden bi yaş akmıştı. o an hiç bir şey hissedemedim. yavaşça dizime yattı. sessizdik konuşmuyoduk ama konuşmaya gerek yokmuş gibi geliyodu. sanki sessizlik bişeyler anlatıyo gibiydi. yarım saat kadar durduktan sonra kalkıp kocaman sarıldı bana. sarılırken beni içine çekicekmiş gibi hissettim ama nerden bilebilirdim ki son sarılmamızın olduğunu, onu son kez öptüğümü. avuç içlerimi öperdi hep, son öpüşüymüş ellerimi. son kez orda gördüm onu, veda etmek için çağırmış meğer beni merdivenlere.
          nerden bilebilirdim ki...
          artık gittiğini kabullendiğim bir haftayı asla hatırlamıyorum. uyuşmuşum resmen. ağladım mı, ne yedim, ne kadar uyudum, hangi arkadaşlarımla konuştum hiç hatırlamıyorum. aradan aylar geçti, şimdi nerdesin, kimlesin, neler yapıyorsun bilmiyorum ama dönmeni de istemiyorum. neredeysen orda kal.
          ilk aylarda neredeyse her gün merdivene çıkardım belki ordasındır, belki gelmişsindir diye ama yoktun. senden sonra hayatıma kimse girmedi umrunda da değildir ama belki merak etmişsindir.
          seni unutamadım ama alıştım ,zaten merdivene de çıkmıyorum artık

Bugün ortaokul defterimin arasında bana yıllar önce yazdigin notları buldum..
          Beraber çalıştığımız ders notlarını buldum karşı karşıya oturmuştuk birbirimize uzun uzun anlatiyorduk gözlerime bakarak anlatıyordun.. 
          Bir gün çıkışta bana evimin önüne kadar eşlik etmiştin. Bir şey soyleyecektin annem geldi arkadan içinde kalmıştı içinde kalip da soyleyemedigin şey neydi hicbir zaman öğrenemedim..
          Daha sonra en yakın arkadaşımın sana aşık olduğunu öğrendim 
          Keşke yapmasaydım diyorum hayatımda kendime yaptığım en büyük ihanettir belki de.
          Içim acıya acıya arkadaşımla aranızı yapmistim artık sevmiyorum demistim ama kimseyi seni sevdiğim gibi içten sevemiyorum kimseye sana baktigim , sana güldüğüm gibi gülemiyorum ayrıldınız onunla ama her ne olursa olsun imkansiziz artık.
          Bunlar olduktan sonra kendimi kaybettim. Yıllardır kendimi arıyorum ama bir daha eski ben olamadım,küstüm kendime içimden kendim için hicbir şey yapasım gelmiyor..
           
          derin