Kapıyı çalan Azrail’ in kimi alıp götüreceği bilinmezdi. En değerlilerini toprağın altına vermişlerdi ve acıyı dibine kadar yaşamışlardı. Sonra sert bir rüzgar kıyıya doğru esti. Adamın mevsimi değişti, kadının güneşinin rengi...
Aydınlık değildi belki adam ama kadının güneşi olmuştu işte. Derken kara bulutlar yüzünü göstermeye başladı. Geçmiş bir mum alevi gibi durdu ikisinin ortasında. Küçücük mum alevi büyüdü, büyüdü, büyüdü...
Ve koca bir yangına döndü. Kadın bu yangını söndürebilecek kadar güçlü değilken, adam kendisini de o yangının ortasına atıp beraber yanmayı göze alabilecek kadar cesurdu.
https://www.wattpad.com/story/111893799?utm_source=ios&utm_content=share_writing&utm_medium=postToProfile&wp_page=create_story_details
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.