Hatırlıyor musun?
Gözlerimizin buluştuğu anı~
Gözlerinde alevlenen sevgi ışığını görebiliyordum..
Peki ya sen?.. Beni görebiliyor musun?
İçimde ki o küçük,
Nefesi neredeyse tükenmiş olan,
O küçük kızı görebiliyor musun?
Duyuyor musun?
Bağırışlarını,
Acı dolu Çığlıklarını,
Boğazında düğümlenen ağlayış hıçkırıklarını,
Peki.. Beni hissedebiliyor musun?
Küçük kız ölmek üzere olsa da,
Göz yaşları inci taneleri halinde durmaksızın dökülse de,
Halen ayakta,
Umutsuzca ümit ediyor,
Ümitinin bir gün sönüp tıpkı bir mum Işığı nin yavaşça sönerek kaybolusu gibi yok olacağını bildiği hâlde,
Ümit ediyorum,
Seni bekliyorum umutsuzca,
Kolların ile soğuk bedenimi sevgin ve şefkatin ile ısıtmanı bekliyorum,
Bana kalbinin kilitli kapılarını aç,
Kimsenin giremediği o özel kapiyi bana aç,
Orayı yuvam edinecegimi ve daima iyi bakarak yaşatacağıma söz veriyorum...
Küçük kıza iyi geliyor,
Gözlerine bakmak..
Sana âşık olduğundan olabilir mi acaba?..
Beni kalbine alacağın zaman,
Küçük kız yeniden doğacak,
Lütfen..
Kollarini bana sar,
Gözlerin başka tarafa çevirme,
Sadece bana bak,
Sana âşık olduğumu fark et,
Ve bana güven..
Kurtar beni!
Küçük kızı kurtar!..