,

Aşkın ne olduğunu, senin kollarında öleceğimi bilsem yine sana sarılacak oluşumdan anladım. Yüz üstü bırakılmanın ne olduğunu güven veren kollarında ruhsal bir ölüm gerçekleştirirken terk edildiğim gün anladım. Ruhum eriyip gitti kollarının arasında ,avuçlarının arasından aktı bir kum misali yerlere.Ben elbisemin eteklerini açmış avuçlarının arasından kayıp  giden ruhumu, yaşama hevesimi, çocukluğumu, toz pembe hayallerimi yakalamaya ,bir aşkın bitişinden sağ salim çıkmaya çalışırken sen dağılmış ruhumu kendine yol yapıp ezip geçtin üstünden. Sen gittin benden. Sırtımda soğuk bir metalin vucüdumu rahatsız ettmeye başladığının bile günler sonra farkınavarabildi senle dolup taşmış eski tozlu vitrin anılarına sahip zihnim. Bazı ihanetler unutulmazmış sevgilim sen kendine bile ihanet ettin. Bazen katil olmak için gerçek bir cinayet işlenmezmiş seninle öğrendim. 

-

Zaman göğsümde bir oyuk olup aktı içime. Deşti yüreğimi. Eskiler ne kadar da güzeldi. Gelecek ne kadar da değiştirirdi insanı.  Eskiden yaşamaktan zevk aldığum hayat şimdi tat vermiyor, içimde varlığı bir zamanlar hüküm sürmüş çocukça bir mutluluk yaşama hevesi bile bırakmıyor artık. Zaman ruhu değiştiriyormuş, mesela ruhuma ilmek ilmek işlediğim senin zamanla benden bir parçan bile kalmayacağını bilsem, senden gelen bir parçaya bile hasret kalıp, gecelerce sensizliğine bir kalp bıraktığımı bilseydim ,ya da zamanın gerisindeki o gözlerinde ışık parlayan henüz kırılmamış, ya da umutları sen tarafından çalınmamış o kız olsaydım yine de sever miydim seni? Sen kalpsizim olmasaydın yine de sever miydin beni? Şimdi bir sokakta daha önce hiç karşılaşmamış olsaydık tanrı seni yeniden kaderime yazmış olur muydu? Zaman ruhu değiştiriyormuş sevgilim. Aynaya baktığımda tanıdık iki çift göz bana yabancı gelemeye başladığında anladım.