🌟

Saat 4.45. Hava çox yağışlıdı uzun zaman sonra
           Az əvvəl kitabımı bitirdim və o dünyadan ayrıldığım üçün, gerçəkliyə döndüyüm üçün pis hiss etdiyimin fərqinə vardım. Bəzən düşünürəm də kitab oxumaq mənə necə yaxşı təsir edir deyə. Söz bazasının artması desən yox, normal nitq yaranması desən yox dfndmnmdfnd. 
           Bunlardan əlavə gerçəklik anlayışımın çox stabil olmadığı bu vaxtlarda kitab oxumaq adətən bunu daha da artırmaq deməkdi. Anlamıram bəzən içimdəki çatışan düşüncələri. Amma bəzən içimdə olan hisləri adlandırır obrazlar. O hislər ki daha tanıya bilmədiyim, anlamadığım. Görəsən hər insanmı mənim kimi mi düşünür bu barədə? Çünki bəzən elə davranışlarla, söhbətlərlə qarşılaşır ki insan təəccüblənməyə bilmisən. Kitab dediyim də romanlar, müxtəlif janrlı kitablardı. Gerçi xasiyyətdə işin içinə girir amma düşünürəm ki, belə insanlar bir birlərinin ruhunu anlamalıdı. Niyə anlasınlar ki amma 
            Bilmirəm, yenə düşüncələr qarışır və məncə bu qədər yetər

hala o düşünceyle savaş içerisindeyim. bu duygularla  hiç bir anlam ifade etmiyor. ne yaparsam çaresi yok. artık dayanılmaz oluyor son zamanlarda.
           dilerim bu olabildiğince kısa sürede gerçekleşir, aksi takdirde nasıl yaşanır bilmiyorum. kendiliğinden ya da benim aracılığımla
           boğuluyorum ve bunu artık taşımak istemiyorum

son feci bisiklet-sıkıntı var
            *Kuşların hepsi sessiz
          Biri onları akort ediyordu şüphesiz
          
          *Bize hiç sormadılar ki be
          Dünyaya gelmek istiyor muyuz diye

yıllar geçmesine rağmen ne kadar çalışsam da değişmeyen şeyler var. evet fazlaca geliştim ama hala kendimle başa çıkamıyorum yani en azından şu içimdeki siyah şeyle. insanlara hala alışamıyorum. hani sadece tek seferlik insanlarla çok iyi anlaşır, eğlenirim. ama ister sınıftakilerle, ister diğer insanlarla olmak çok rahatsız hissettiriyor. zorluyorum hep kendimi. doğru mu artık yanlış mı bilmirem
            şu an ağlamak istiyorum çok fazla dnndsdnsdnms
           çok sosyalleştim son günlerde. neyse toparlayacağız. umarım yine buraya döndüğünde güzel şeyler yazarsın

son yazımın üzerinden neredeyse 1 yıl geçmiş. büyüdükçe nasıl da hızlı geçiyor zaman. üniversite 3cü sınıfım şu an inanılmaz. hala bir şey başarmış değilim sevgili ben. şu an hala son feci bisiklet çalıyor. ama içimde korku, kaygı, endişe var. bilmiyorum buraya yazsam mı yoksa başka bir yere mi yazsam ama buraya yazcam sanırım. zaten 1 max 2 kişiden fazlası tanımıyor artık beni burda mnmsdfsdfsmnf

Yalnız buraya aylar sonra üni kazanmış olarak gelmek yazmak çok garip 
          Bütün ergenliğimin geçtiği yer duygulandım dmdmmdmdm

Sanırım asla öyle bir şey olmayacak. Bilmiyorum. Sadece..
          Neyse

Theo'ya mektuplar okuyorum
          Paris/19 Şubat 1876  tarihli mektubu okurken Gogh'un Paris sokaklarında gezdiğini hayal ettim
          Sonra kendimi o sokaklarda yürürken buldum. 
          Kendi kendime düşündüm acaba şu an gezdiğim sokaktan geçmiş midir Van Gogh? 
          Yıllar, hatta asrlar sonra bile sonra onun geçtiği sokaklardan geçmek beni hayalimde bile olsa heyecanlandırdı 

Duman konserine gidemedim. Abi paramda hazırdı ya...
          Biletler tüknemiş yaaa abi dumandı ya bu  
          Ya abi duman....
          Ağlıyorum...

Kara delik.
          Günden güne büyüyor
          Yutuyor önüne geçen her duyguyu
          Bazense kusuyor içindeki tüm nefreti