Życie (stwórca)---śmierć (wróg)
Część 1
Żyję by dawać i brać
Żyję by się modlić i zaklinać
Żyję by zaspokajać i niepokoić
Żyję by płakać i śmiać się
Żyję by szeptać i krzyczeć
Część 2
Dał mi to wszystko stwórca,
który był, jest i będzie:
naszym panem; Bogiem; pomocą.
Oto on zlitował się nad nami.
Zabierze mi to wszystko śmierć,
która była, jest i będzie:
naszym wrogiem; przeciwnikiem; Diabłem.
Oto ona jest dla nas bezlitosna
Modlę się do stwórcy
by chronił mnie przed wrogiem
i był dla mnie lekiem na złe chwile,
By był moją tarczą przed wrogiem
Zaklinam wroga
by chronić się przed każdym złem.
Żeby cieszyć się każdym dniem.
I być jak najdłużej ze stwórcą.
Mam jedno życie
i chcę je wykorzystać przed dniem,
w którym wróg zaatakuje i będę mogła
zacząć coś nowego, innego. Może smutnego,
strasznego i nie przewidywalnego.
Stracę to życie
by zobaczyć mojego stwórcę,
by lepiej go poznać i zżyć się z nim.
Być z nim szczęśliwa i zawsze się śmiać.
,,Żyję by zaspokajać''
by zaspokajać siebie,
by zaspokajać kogoś,
by zaspokajać coś.
,,Żyję by niepokoić''
by niepokoić wroga,
by niepokoić innych,
by niepokoić zło.
Płakać chcę ze szczęścia.
Płakać chcę z nieszczęścia.
Płakać chcę dla kogoś.
Płakać chcę za kimś.
Śmiać się chcę ze swoich:
porażek, sukcesów, błędów.
Śmiać się chcę razem
z przyjaciółmi i rodziną
Szepczę gdy się boję.
Szepczę, gdy jestem wzruszona.
Szept to muzyka, którą chce się
wciąż słuchać i powtarzać.
Krzyczę, gdy jestem wściekła.
Krzyczę, gdy zostanę zraniona.
Krzyk jest czymś w rodzaju
fałszywego przyjaciela, który
za wszelką cenę chce ranić wszystkich.
Żyjemy by spełniać:
Marzenia, Pragnienia i natchnienia.
Żyjemy by doświadczać wrażeń.
Bo po to nas stworzono.
Umieramy by pozostawić ślad.
By zacząć wszystko od nowa.
By zostać zapamiętanym,
ale i zapomnianym.
