๓єlєк

Yüreğim sıkışıyor artık 

Eski günlerimi özlüyorum ben
          O masumluğu, insanlarin o acımasız oluşunun bu kadar farkında olmadığım zamanları.. ben çok özlüyorum küçük oluşumu. Gün geçtikçe omuzlarım çöküyor manen, yüküm artıyor, yaşanılanların ağırlığı yüreğimden gitmiyor, gözlerim sebepsizce dalıp gidiyor, yaşadıklarımin hiçbirini unutmuyorum, unutamam da zaten. Allah'ım ölmek benim için daha hayırlıysa canımı al senden geldik sana dönücez. Asla isyan etmiyorum, kimseye taşıyamayacağı yükü vermezsin biliyorum fakat ben çok erken yanıyorum. Bilmiyorum belki de böylesi benim için daha iyidir ben bilemem. Allah'ım babamı bizden ayırma annemi bizden ayırma kolumu kanadımı kırma Allah'ım

Burası benim çöplüğüm, günlüğüm..
          Hayat hergün adının hakkını verircesine üzerime geliyor, imtihan ediyor. Hiç yaşamam dediklerimi , aklimın ucundan dahi geçmeyecek şeyleri yaşatıyor bana. Hayat çok acımasız ama insanlar daha acımasızmış. Dünyanın en kötü babasına da sahip olsanız Allah kimseyi öksüz yetim bırakmasın. Babam çok büyük ve riskli bi ameliyat geçirecek bilmiyorum bu yazıyı kimler görür ama duanızı esirgemeyin. Bazı şeyleri anlatmaktan çok yaşamak gerekiyor farkında olmak için. Yaşadım, ama bu kadarı yetti bile Allah yardımcım olsun.

Eski günlerimi çok özlüyorum 

Geçen zaman bizden çok şeyleri götürdü

Garip bi özlem var içimde