_AweSome Hoseok_

          Zaman durmuyor, adam kalmıyor,
          kadın engel olmuyordu...
          zaman duramıyor...
          adam kalamıyor...
          kadın engel olamıyordu...
          çocuk boynundaki ipli anahtarla kapıyı açtı..
          çizgili defterinin arasından,
          kuruttuğu gelincik çiçeğini aldı..
          kadın balkon kapısını açtı,
          rüzgar perdeleri uçurdu...
          adam,
          açık pencereyi kapattı,
          masanın örtüsünü düzeltti...
          
          bir ayrılığın üç adımıydılar...
          
          adam gitti... kadın kaldı... çocuk büyüdü....
          

Gece gündüz damla damla yitip giden insalar ruhumun derinliklerinde 
          Ruhun sanki zindan.. Zindan içinde zindan 
          Bir sonbahar yaprağıymış meğer insan 
          Bir sonbaharsak niye varız deme 
          Sonbahar bile olsan yüzünde açsın güller halleler
          Kaybetme sonbahar güllerini ne yaman fırakmış zaman 

Sizin elinizde olmayan farklılıklarınızdan dolayı eleştirenler hep olacaktır ama siz onları hep atlatmaya bakın yavaş yavaş tükenecekler