♥
	¶
(
	¶



	Poddaję się?

		Wydano mnie na TEN świat z pewnym bagażem entuzjazmu po mateńce - mojej superwomen, dziecinnej naiwności, chęcią naprawy wszystkiego, co zostało popsute  {w międzyczasie popsuto i mnie}.

			Byłam niczym mały plasterek na rany ludzkości, która wykazuje skłonności samobójcze.

				Niestety.

			Każdy plasterek w końcu się odkleja, lądując... gdzieś.

		Pobrudzony, pomarszczony i  potrzebny, choć niezdatny.

	Tak, bardzo kocham TEN świat.

		Chcę uczynić go piękniejszym. 

			Ale leżę gdzieś, niezdatna. Planując morderstwa oraz intrygi. 

				Nie! 

			Muszę wrócić na poprzedni tor, ten właściwy. 

		Skoro skończyło się wszystko, co zostało mi dane z przyjściem na TEN świat to muszę to odtworzyć lub stworzyć coś zupełnie nowego. 

	Skoro nie mogę już być plasterkiem to będę czymś innym.