heyecandan kusma isteğime engel olamıyorum. basit bir etkinlik, hatta onu da geçtim yabancı biriyle konuştuğum beş on saniye dahi beni heyecandan titretiyor. ya ses tonuma hakim olamıyorum, ya da titreyen ellerime. eve gidip kafamı yastıgıma gömmek istiyorum. kendimi kitaplarla boğmak istiyorum. özgüvensizliğimin sorumlusu ben değilim, beni bu hale getirenler. ama cefasını ben çekiyorum. cefasını neden ben çekiyorum?