SARILARIN KRALİÇESİ // 1 // HAFIZA KAYBI - ALINTI -
*
"Sonra ne oldu biliyor musun? Ben uyanır uyanmaz seni sordum ve bana senin komada olduğunu söylediler. Meğer ben orada işkence görürken sende o adamla bindiğiniz arabayla birlikte uçurumdan aşağı taklalar atarak düşmüşsünüz. O adam da oracıkta ölmüş ama sen mucizevi bir şekilde hayata tutunmayı başarmışsın. Sen sayamayacağım kadar çok ameliyata girmiştin. Kırılan kemiklerin için, iflas eden organların yüzünden, geçirdiğin şiddetli iç kanamalar yüzünden... Belki de daha da vardır, bilemiyorum. Sen sürekli ameliyatlara girip çıkıp komaya giriyordun. Bu böyle devam ederken tam üç ay önce komadan çıktın ve artık normal odaya alınmıştın ama uyanmıyordun. Doktorlar ilaçları kesmişlerdi ve tek dedikleri senin uyumanın tamamen psikolojik olduğuymuş. Çok zor oldu ama en sonunda sen nihayet tekrar uyandın. Hatta biliyor musun, bugün 5 Aralık. Yani sen biz 18 yaşına bastığımız bugün de yeniden bu hayata gözlerini açtın ve biliyor musun? Bu benim için en güzel hediyeydi. Sen bana çok güzel bir hediye verdin İkizim." Deyip bir anda bana sarılmıştı. Ben ise öylece kalmıştım. Duyduğum hiçbir şeyi sindirememiştim.
Bugün ben yeniden bu hayata gözlerimi açmıştım.
Bugün ben 18 yaşına girmiştim ama adımı bile hatırlamıyordu.
Bugün artık çocuk olma yaşım bitmişti ama ben çocukluğumu hatırlamıyordu.
Bugün ben gözlerimi çocuk olamayacağım bir hayata açmıştım...
*
Evet alıntımız bu kadardı. Ayrıca ilk bölümümüzü Pazar günü yayınlamayı düşünüyorum. O zaman öyleyse Pazar günü görüşmek dileğiyle okumak isteyenler için <3 <3 <3 <3 <3 :) :) :)