Annemin rahmine düştükten sonra 40 hafta boyunca dinlediğim şarkıyı açtı bana. Ben onu sağ gözüyle 2 yıla çok benzeyen bir kaç dakika boyunca sevişirken kalbiyle şarkı söyledi bana. O şarkının benim için o anda yeniden yazılmış olduğunu biliyordum. O şarkının benim için o anda yeniden yazılmış olduğunu Öğretmiş olmalı bana bir kaç meleğin ben doğmadan çok önce, Adım gibi biliyordum çünkü tanrım. Enstrümanı kalbiydi onun. Yıllara çok benzeyen bir kaç dakika boyunca çaldı bana. Enstrümanı onun kalbiydi tanrım. Bunu da biliyordum bunu da doğmadan öğretmiş olmalı meleklerin. Anlatmak için bin dil bilsende bir kelime edemeyeceğin bir his bu dedim. Büyüdüm tanrım, Yetmiş yedi tane saat sonra , mezarını bulmuş bir ceset gibi kalktım ayağa. Sancının dinmesi, ağrının dinmesi, izlerin silinmesi , küllerin uçuşması gibi hafifletmişti beni tüm olan biten. Zira kalbimiz tanışmıştı artık. Yaşadım tanrım ben bunları yaşadım. Delirmeseydik, doğurmasaydık , yapmasaydık, istemeseydik vicdan intihar ederdi kendi azabından.
Bildiğini biliyorum, bildiğini biliyorum.
Başkaydı tanrım, çok başkaydı.