Ne bugüne kadar yazdıysam hepsini atmayı ve devam ettirebildiklerimi devam ettirmeyi düşünüyorum. Anladımki hayat taslakta tutacak metinleri bulundurmaması gerekecek kadar kısa ve anlamsız. Belki birisi yazdıklarımı okur ve bir nebzede olsa içi rahatlar, tatlı bir tebessüm oluşur. Bana ulaşabilen birisine her zaman açığımdır. Tek biri bile okunmazsa üzülmem, en azından denemiş olurum. Ve şu an buna ihtiyacım var.