_astird_

Viola

_astird_

Korkuyorum o kadar çok korkuyorum ki 
          Beni bırakıp gitmenden çok korkuyorum 
          Sevmemenden çok korkuyorum ama en çokta üzüldüğünde yanında olamamaktan korkuyorum biri seni incittiği zaman onu içine atmandan kendini üzmenden korkuyorum 
          Mutsuz olmandan korkuyorum gülümsemeni kaybetmenden korkuyorum 
          Lütfen izin ver her anında yanında olayım izin ver mutlu olman için her şeyi yapayım

_astird_

Bazen sadece yorgun hissediyorum ölüm için bile yorgun.
          Nefes almak için bile yorgun.
          Her aynaya bakışım her ışığı görüşüm lanet ettiriyor yaşadığıma. 
          Nefes almak istemiyorum yorgunum artık ben çabalamak için çok yorgunum,
          Yürüyemeyecek kadar yorgun,gülmeseyemeyecek kadar yorgunum.
          O güzel renkleri göremiyorum artık,parlamıyorlar gözümde.
          Daha çok ölüyor gibiler hepsi birer birer soluyor çiçekler gibi terk edip gidiyorlar beni.
          Tanrım neden böyle olmak zorunda,neden ?söylesene bana neden sırtımda bunca yükü taşımak zorundayım,bu benim cezam mı? Yoksa dünya çok mu adaletsiz. 
          Tanrım bu kadar nefreti hak ettim mi ? Bu kadar kötülük benim kaderim mi? Neden?neden ?beni sevmiyorlar, neden benden nefret ediyorlar? 
          Üzerime öyle bir basıyorlar ki her seferinde izi kalıyor,her seferinde acısı artıyor. yalvarıyorum tanrım bu ızdırabın bitmesi için yalvarıyorum Sana. şimdi gidiyorum uzaklara kuşlar gibi,kelebekler gibi her bir insanın hayatından esip geçiyorum ufak bir rüzgar gibi.
          Korkmuyorum çünkü canım yansa bile sonunda kavuşacağım kollar tanrının biliyorum, ne kadar acırsa acısın sonunda gülümseyeceğim.
          hepinize birden el sallayacağım belki bir çiçek olarak, belki bir dalga olarak.