İlk başlarda inanmazdım. Çok saçma geliyordu bana.. Her aşk konusu açıldığında *aşk mı, o bir beyin oyunu hatta beğenme oyunu* der ve geçerdim. Tam 17 yaşımdayken yüzleştim bu gerçekle. Meğersem aşk beğenmek değilmiş, fedakarlıkmış. Kendinden daha çok karşındakini düşünerek yaptığın bir fedakarlık.. Bazen özlemek, bazen düşünmek, bazen heyecan, bazense vazgeçmekmiş.. Aşık olan bir insan aşık olduğunu söylemekte zorlanırmış. Çünkü karşısındaki öyle hissetmiyorsa aralarındaki bağın kopmasını istemezmiş. İşte bu yüzden herkes hemen söyleyemezmiş.. Ama eğer iki insan birbirine aşıksa aradaki bağ daha güçlü bir hâl alır ve mutluluk artık onların elinde olurmuş.. İsterlerse ipleri sıkıca tutup kavuşurlar isterlerse de ipleri salıp imkansızlaşırlarmış..*
4.Bölüm yayındaa
https://www.wattpad.com/story/279647131