Ben keșkelerim ile değil iyikilerim ile yaşayan bir insanım. Çünkü keşke demeyi bırakalı çok uzun zaman oldu. Aşk acısı insanı değiştirirmiş . En son o giderken arkasın dan baktığım gün "keşke" demiştim. O günden beri o sözü ağzıma hiç almadım. Kahraman Tazeoğlu nun dediği gibi: Aşk yarası Aşkın pusulasıdır. Ben içimde patlamaya hazır bir volkanla yaşıyorum. Biri beni saracak olsa, yine patlayacak ve onu da yakacak. Böylesi bir güneş tutulmasındayım. Yüreğim tutsak elim kolum eskimeyen bir Aşkla bağlı. Belkide senin için vakti gelince unutacağın bir şarkıydım. Kimbilir kimlerin adını silmek için beni bu şarkıya yazdın! Ben aşkı arıyordum sende ihaneti buldum! "Keşke" bulduğum gibi değil aradığım gibi kalsaydın.