Hej, mamy 18 po północy. Właśnie skończyłam 14 lat. To tak cholernie mało, kompletnie nic się nie zmieniło, ani nie zmieni, jednak czuje, że coś osiągnęłam. Przeżyłam 14 lat.
Nie będę ukrywać, że jest mi przykro. Gdy ktokolwiek z moich bliższych znajomych ma urodziny, wysyłam mu równo o północy życzenia na ponad 200 słów. A tu nic. Nie wiem co powinnam o tym sądzić, jednak chyba się trochę zawiodłam.
Ale nie przyszłam tu żeby się żalić.
Bo kurwa. Mamy rok 2020, a ja przeżyłam już 14 lat. Urodziłam się dokładnie 18 po północy, jako miesięczny, chorowity wcześniak. Nie dawali mi więcej niż 2 lat, później, przy pewnym wypadku- byli pewni, że nie przeżyje. Ale ja tu nadal kurwa jestem i mam się dobrze.
Może nie powinnam, ale jestem z tego cholernie dumna. Jestem zdrowa, mam rodzinę i dach nad głową- mam zajebiste życie.
Właśnie teraz chce podziękować moim przyjaciołom, na których zawsze mogłam liczyć, którzy zawsze mnie wspierali i poprawiali humor. Może i teraz całkowicie mnie olali, ale kurwa - KOCHAM WAS! Jesteście dla mnie bardzo ważni, gdyby nie wy, nie byłabym taka jak jestem teraz. Dziękuję.
