`••._.• •._.••`

Domyślam się, że niektóre osoby niechcą, aby się reklamowały na ich tablicy. Ale ja szybciutko przyszłam napisać, że fajnie by było gdybyś zajrzał/a do mojego opowiadania o One Direction, pozdrawiam! 

HEJKA WSZYSTKIM!
          
          Zostawiam to konto i przenoszę się na nowe, na którym będę teraz działać. Nie mam tutaj nic do roboty, więc jeśli ktoś będzie chciał trzymać ze mną kontakt lub zapoznać się z moją twórczością, która już się tam pojawiła, piszcie tutaj na pv!
          
          Vrepit sa! 

Mamy brąz kochani, mamy brąz.
          
          *proud*

Jej komers.
          
          Serio, nigdy więcej. 

  p r i d e  m o n t h <<..•.¸¸•´¯`•.¸¸¤
          
          
          
          ¤¸¸.•´¯`•¸¸.•..>> welcoмe нere, pιdge. 

Ok gays. Voltron is my new reason to life.

ᴊᴀᴋ ᴡᴀᴍ sɪę ᴘᴏᴅᴏʙᴀ ᴘʀᴏғɪʟᴏᴡᴇ, sᴋᴀʀʙᴇńᴋᴀ?
          (◍•﹏•)

ᴄᴢᴇść ᴡᴀᴍ ᴡsᴢʏsᴛᴋɪᴍ ᴊᴇśʟɪ ᴋᴛᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ ᴛᴏ ᴄᴢʏᴛᴀ! ᴛᴜᴛᴀᴊ ᴡᴀsᴢᴀ cUdoWnA hiPoKRytKa AteNcJusZka. 
          
          
                 │█║▌║▌║   ║▌║▌║█│ │█║▌║▌║  
          
          
          Wiem. Zajebiaszczo długo mnie nie było, na pewno zdążyliście odetchnąć i nacieszyć się tym, że mnie nie ma (ᴄóż ᴢᴀ ɪʀᴏɴɪᴀ). Ale cóż, przepraszam Was wszystkich bardzo, ale postanowiłam, że wracam na to toksycznym pomarańczem kwitnące podwórko. Właściwie to czysto teoretycznie nigdy go nie opuściłam, zanurkowałam raczej w brudną ziemię i czyhałam tylko, żeby w końcu wyskoczyć. No i proszę, długo tak nie posiedziałam. Wiecie, ciemno, zimno, i niby ziemniaki tak lubią, ale ja zawsze byłam inna. 
          
           ɴᴏ ᴀʟᴇ ᴅᴏʙʀᴢᴇ, ᴛᴇʀᴀᴢ ᴛᴀᴋ ᴛʀᴏᴄʜę ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴘᴏᴡᴀżɴɪᴇ.
          
          Narazie nic się tutaj nie pojawi. Ale chciałam się tym z Wami podzielić, bo mnie swędzi, okej? Mam już plany, i wiem, miałam je zawsze, ale z tych wywiążę się, bo jeśli nie skończę na tym profilu choć jednej książki, to ja już wiem co zrobię. Pozwólcie, że zachowam to dla siebie, ale wiedzcie, iż motywację mam raczej wystarczającą. 
          
          
          ᴡɪᴇᴍ, żᴇ ᴘᴇᴡɴɪᴇ ɴɪᴇᴡɪᴇʟᴜ ᴛᴏ ᴄᴢʏᴛᴀ. ᴀʟᴇ ᴊᴇśʟɪ ᴛᴀᴋ ᴊᴇsᴛ, ᴄᴢʏᴛᴀsᴢ ᴛᴏ ɪ ᴘᴏᴋłᴀᴅᴀsᴢ ᴡᴇ ᴍɴɪᴇ ᴄʜᴏć ᴊᴇᴅɴᴏᴘʀᴏᴄᴇɴᴛᴏᴡą ɴᴀᴅᴢɪᴇᴊę, ᴛᴏ ᴢᴏsᴛᴀᴡ ᴘᴏᴅ ᴛʏᴍ ᴋᴏᴍᴇɴᴛᴀʀᴢ. ᴀ ᴊᴇśʟɪ ᴛᴏ ᴡɪᴅᴢɪsᴢ, ᴏʙsᴇʀᴡᴜᴊᴇsᴢ ᴍɴɪᴇ ᴀʟᴇ ɴɪᴇ ᴏʙᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴄɪę ᴛᴏ, ᴛᴏ ᴘʀᴢᴇsᴛᴀń ᴍɴɪᴇ ᴏʙsᴇʀᴡᴏᴡᴀć, ʙęᴅę ᴡᴅᴢɪęᴄᴢɴᴀ.
          
          
          Buziaki, ∂zιє¢кσ gωιαz∂ ~
          

Cofam publikacje wszystkich moich książek, czyli aż całych dwóch. Nie mam już siły ani pomysłu na prowadzenie tego profilu. W sumie wątpię, że po tak długim nie udostępnianiu czegokolwiek, ktokolwiek jeszcze czekałby na nie.
          
          To konto i tak już według mnie nie ma sensu. Nie mam zamiaru żalić się, że nikt nie czytał moich książek a wśród tych dwustu obserwujących było może trzech faktycznie udzielających się na moim profilu, bo to nie miałoby najmniejszego sensu. Po prostu, to co zaczęłam, zaczęłam już dawno i wszystkie plany albo wypadły mi z głowy, albo po jakimś czasie zaczęły wydawać mi się głupie. I w ten oto sposób, mając zaplanowane jakieś pięć/sześć książek z Otayuri, zostaną one sobie w osiemdziesięcio kartkowym zeszycie i raczej nigdy nie dotrą do ludzi.
          
          Naprawdę przepraszam, że Was zawiodłam, o ile to się stało. Miłego dnia. 

W sumie to mam ogromną ochotę zamknąć to konto, usunąć wszystkie prace i raz na zawsze pożegnać się ze wszystkim co się tutaj kiedykolwiek zrodziło, a być aktywną wyłącznie pod pracami innych, kiedy będę sobie coś czytać i opcjonalnie też w role play'ach. Przestać być dzieckiem marzącym o gwiazdach. Ale kiedy patrzę na te prace które zaczęłam pisać mimo wszystko resztkami jakichkolwiek uczuć jest mi trochę żal usunąć to tak po prostu. I nie wiem co teraz zrobić.