Selam. Öncelikle yorumun için teşekkür ederim. Bu yazdığım şey, bir kitap değil belki ama içimde birikenleri açmak için bir kapı. Fazla takipçim yok; bu yüzden kimse görmez sanmıştım. Ama sen gördün. Yeni bölümler olacak. Çünkü bu bir hikâye değil, içten gelen bir ihtiyaç. Benim gibi hisseden milyonlarca insan olduğunu biliyorum. Ve eğer onlar kendi hislerine hâlâ bir isim koyamıyorsa, belki benim kelimelerim aracılığıyla ilk adımı atabilirler. Anlam vermeye, çözmeye, kendilerine bir adım yaklaşmaya başlayabilirler.
Bunu bunun için yazıyorum.
Yorumunu görmek… iyi geldi.
Belki bir gün, hazır hissettiğimde, belki arkadaş olabiliriz ne dersin?