Seni seviyorum. Henüz elini tutmadım, yağmurda birlikte ıslanmadık, senin görmediğin karda kar topu oynamadık, birlikte acele bir yere koşamadık henüz, güzel yaz gününde ağacın altına uzanıp gökyüzündeki bulutları hayvanlara benzetemedik henüz. Sinemada birlikte gülmedik, seninle alışverişe, denize gitmedik. Daha birlikte uyumadık, seni uyurken izleyemedim, sabahları gamzenden öperek uyandıramadım. Seninle kahvaltı hazırlarken eğlenemedik, sana kıyamayıp seni yatağa kovup kahvaltıyı ben sana hazırlayamadım. Birlikte dertleşemedik, saatlerce karşıma alıp seni dinleyemedim henüz. Sen hasta olunca sabaha kadar başında uyanık kalamadım daha, hastayım deyip öpmeme izin vermeyişine kızamadım daha. Birlikte sabahlayalım dediğimde kanepede uyuya kaldığında seni yatağa taşıyamadım, sen uykuluyken kıyafetlerini değiştiremedim daha. En mutlu anında mutluluğunu bana sarılarak yaşayamadın, en mutsuz halinde omzumda ağlamadın daha. En yakın arkadaşında ben olacağım, sevgilinde. Bazen birlikte maç izlerken hakeme birlikte küfür edemedik, o gözlerine bakarak sana şiirler okuyamadım henüz. Sesimiz kötü olsa bile birlikte bağıra bağıra şarkı söyleyemedik daha, birlikte ders çalışamadık. En sevdiğin yemeği, tatlıyı, müzik grubunu öğrenemedim daha, biri sana beni sorduğun da sanki kendimi anlatıyor gibi ezberleyemedim daha, yüz hatlarını ezberleyecek kadar yakınında olmadım. Birlikte Cem Adrian, Duman dinleyemedik henüz, kitap okuyamadık, kahvemi senin karşında senin manzarana bakarak yudumlayamadım, o gülerken gözlerinin de aynı anda gülmesine şahit olamadım. Birlikte yıldızları izleyemedik, seninle ağlayamadım. En kötüsü de sana aşık olduğumu yüzüne diyememek.