Bazen kısa şeylerde canını yakabiliyordu. Kısa kelimeler mesela. Bir kaç harfden oluşan kelimeler bırak bedenini, ruhunu acıtıyordu.


Birileri vardı birde. Canını yakan birileri. Onlar ruhunu acıtmıyordu, onlar ruhunu alıp yerine bir hiçlik bırakıyordu. 


Ruhsuz bir bedenle baş başa kaldığım son zamanlarda fark ettim ki bu bir oyun. Hatta adına da hayat diyorlar. 


Kendi oyunumda başrol olamadığım bu oyunun senaristlerine teşekkürler...


Vicdanı sızlamadan bu oyunda oynayan herkese sesleniyorum, eserinizle gurur duyun..!