_haselya_
Bir insan neden tanımadığı bir insanı düşünmemekte zorlanırdı ki? İşin garibi, tanımadığım bu insanı aklımdan çıkaramamam sinirimi bozmakla beraber bir o kadar da beni mutlu yapıyordu. Belki de daha fazla mutlu...
_haselya_
_haselya_
Peki ben Hayal'le ne olurdum? Kanka?.. Kardeş?.. Arkadaş?.. Tanıdık?.. SEVGİLİ?.. Onunla biz olur muyduk gerçekten? Yine gülümsememe engel olamamıştım.
_haselya_
@ _haselya_ Ben neden onunla sevgili olmayı düşündüm ki? Sanki seviyordum. Daha ismini bile yeni öğrendim. Neyin hayaliydi bu?
_haselya_
Allah'ım bu nasıl bir güzellikti... Bu nasıl bir masumluktu... Sanki o kıza doğru çekiliyordum.
_haselya_
İstemsiz gülmelerimin, heyecanlı hareketlerimin sebebi o kız mıydı? Bunları düşünürken bile gülümsememe engel olamıyordum...
_haselya_
Aslında onu sabaha kadar dinleyebilirdim. O kadar güzeldi ki... Hem sesi hem yüzü... Daha önce kimseden böylesine etkilenmemiştim.