Sen, en güzel şiirlerin bile kuramadığı kafiyesin.
İkimizin nefesiyle ısınan evi, hangi mevsim soğutabilir ki..
Öyle içten ki yüreğimin en derinindeki yerin; Çıkarı yok, çıkası yok, çıkarasım yok...
Ve sen sevgili...Her sabah uyandığımda düşündüğüm ilk şey, her gece zihnimde canlanan son şeysin.
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
