4

Bok çukuru olmuş lan burası 

Vasat

Maman, tu me manques

"Sustuğum şeyler var. Hiç konuşmadıklarım.. İçinde kaybolduğum şehirler, ve içimde kaybolup giden insanlar var.."

Bu acının tarifi yok.

Nasıl bi şey biliyor musun? Böyle seni bi kafese koyduklarını düşün karşında bir televizyon ama öyle küçükken izlediğin çizgi filmler oynamıyo ha. Bi zamanlar mutlu etmek için çırpındığın insanların başkalarıyla oluşunu, yaşamayı hayal ettiğin şeyleri başkasıyla yaşayışını izliyosun. Daha bunları sindirmeden annenin yüzü beliriyor izliyosun sadece izliyosun tanımıyosun ki onu sevgiyle baktığında nasıl olur bilmiyosun öyle izliyosun  sonra baban geliyo onu izliyosun işte o an Allahım al canımı,basit bir ölüm için bu kadar acı çok fazla diyosun. Ama cevap yok.Sen sadece o kafesten çıkmak için o kafesin demirliklerine vura vura nasırlaşmış ellerinle kalırsın

- Atım hiç adım atmadan çok yoruldu, göklerin kucak açtığı o garip kuş bir gölgeye sınamadığı için kavruldu. şiir bitti, Neşet ağa asıl şimdi gitti. daha tutunmam kuşların tüyüne çünkü içim sırtını döndü artık bir çok şeye.

Kalbimin bam telinin sızladığını hissettiğim yerdeyim.

Bende o muayne odasının ve nice odalarının önünde senelerce bekledim. Benim yanımda büyüğüm de yoktu yalnız başıma demir parmaklı kapıdan içeriye girerdim, dokuzuncu hariciye koğuşuna doğru ağaçların bile sıhhatine imrenerek yürürdüm. Camlı kapıların garip bir beyazlıkla gözlerime vuran ve içimde korku ile karışarak yuvarlanan parıltıları arasında o dehlize girerdim ve yalnız başıma bir köşeye ilişirdim, kımıldamazdım, susardım,  beklerdim, korkudan büzülürdüm, rengimin uçtuğunu hissederdim.

İyi değilim.