Bu olaydan birkac gun sonra, insanin gozyaslarinin dustugu yerden bir cicek yetisti. Gon, o cicege gozu gibi bakti.
Gon o gunu hayati boyunca unutamadi. Tum omru boyunca, sirf o insan icin gorevini gururla yapti. Kendisini hisseden, orada oldugunu bilen biri vardi, olmustu. Simdi nerede oldugunu, ne yaptigini bilmese de olmustu biri iste. Bu, Gon icin yeter de artardi. Hem artik yuzeyi yalnizca kirle kapli degildi. Onun icindeki isigi yansitan bir cicek tasiyordu artik, o insan sayesinde...
Yazarimiz, buradan cikarabilecek anlamin cok oldugunu dusunerek "Masal benden, anlami sizden." diyor ve masali burada bitiriyor. Gokten de uc gozyasi dusuyor. Biri masali anlatanin, biri okuyanin, digeri de rastgele bu masala denk gelenlerin kafasina dusuyor.
Kendinize iyi bakin.
Iyi aksamlar diliyorum ☆