Her saniyesine bir ömrü, bir notayı, kıvrak bir el hareketini, bir nefesi, bir dumanı ve bir çok şeyi sıkıştırmaya çalışan bir kızım ben.

Şarkı söylerken kaybederim kendimi. Dudaklarımın arasından dökülen her bir ezgi; ruhumun en içlerinden büyük izler taşır. Kitap satırlarında, bir cümlede, belkide gözlerimin takılıp, yüzüme küçük bir tebessümün yerleşmesine neden olan yüzlerce kelimenin arasında gizliyim.

Sonbaharım ben. Derinlerden esen rüzgarlarım, sırılsıklam eden yağmurlarım olur. Sıcacık yaz günlerine sırtımı yaslar; yüzümü soğuk, kasvetli geleceklere dönerim.

Bir hazan yaprağı, bir yağmur tanesi, usulca dudakların arasından fısıldanan birkaç ezgi, belki bir cümle, belki de bir harf olarak çıkabilirim karşına. Önüne konan her şeyde bulabilirsin benden biraz.

Dans ederken elimi, kolumu, bacaklarımı her oynatışımda, kulaklarım müzikten yükselen duyguların her birine teker teker kucak açtıkça, notalar içime doğru senkronize bir şekilde aktıkça; yavaş yavaş, azar azar yaklaşırım mutlak sona.

-