Cześć! Bardzo przepraszam za reklamowanie się na twoim profilu, pragnę tylko przedstawić ci książkę, nad którą pracuję od dłuższego czasu. Opublikowałam prolog z nadzieją, że kogoś zainteresuję i zbiorę choć niewielkie grono czytelników. Z góry bardzo dziękuję za chociażby przeczytanie tej wiadomości :D
„Nim skończyłam siedemnaście lat, moja wiedza o świecie i ludzkich uczuciach była zaburzona. Nie byłam w stanie wyobrazić sobie choćby tego, że po tej samej ziemi stąpa człowiek, który w przyszłości pozwoli mi doznać nigdy wcześniej niedoświadczonych emocji.
Odkąd pamiętam pojęcie miłości było wpajane mi jako coś prostego. Nie było niczym innym jak zwyczajnym szczęściem, poczuciem bezpieczeństwa i bycia potrzebnym. W jego skład nie wchodziły żadne skomplikowane czynniki prócz tych. Zostałam nauczona miłości, która była zbyt nierealna, aby była prawdziwą. Żyłam z tą wiedzą, myśląc, że kocham.
Z kolei nienawiść była zawsze czymś niepojętym. Byłam pewna, że sympatię i zawiść dzieli krok. Jeden krok do tego, bym przestała kochać, a zaczęła nienawidzieć.
Lecz byłam w błędzie.
Nigdy nie myliłam się tak bardzo, jak wtedy.
Właśnie kończę dwadzieścia jeden lat. Już wiem, że definicją miłości i nienawiści byliśmy my.
On, który nie był zdolnym do miłości.
I ja, która nie potrafiła go za to nienawidzieć.”
https://www.wattpad.com/1107381182?utm_source=ios&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading_part_end&wp_uname=HejterkaCraiga&wp_originator=R2TkN1B9EhrT6VQtrDfRzNjdYC%2F0q7O486l5cS1ohVexhI3R8vkg6LhuHYE4DfAkHLR1m%2BuF8TysmGeRBWa0GnbW4VgY%2FXJBuOAC35Y%2B5VkX0vpPcqax06UWs3x%2BCzw4
