" Elinde tuttuğu kalemle karşısında oturan kızı çiziyordu. Saçlarından, tırnağına kadar her şeyi eksik olmaksızın yapmak istiyordu.
Karşısında oturan ikizine baktıkça daha çok çizmek istiyordu Kaya. Bahçede oturmuş, üstünde ki hırkaya sarılarak kitap okuyan ikizi o kadar güzel duruyordu ki gözünde. Belki de gerçekten güzeldi. Ama onun güzeliydi.
"Kaya'cığım ne yapıyorsun acaba?"
"Resim çiziyorum."
"Resim çizdiğini bilmiyordum."
"Arada sırada, güzel bir şey bulursam çiziyorum."
"Anladım. Peki şuan ne çiziyorsun?"
Kayra bedenini tamamen kardeşine çevirmiş, gülümseyerek ona bakıyordu.
"Söyleyemem."
"Ne? Neden ki?"
"Bitirdiğimde görürsün."
"Peki.." "