Günlerden perşembe, bütün duyguları aynı anda yaşayabilir mi insan? Bugün biraz tuhafım içimde sayamayacağım kadar çok duygu baş göstermiş durumda. En çokta hüzün ve ayrı bir istek var içimde saklanmış bir yerlerde. Ne yapacağımı henüz bilmiyorum. Bilmeden yaptığım hatalarım bile pek fazlaca tepki toplarken, kim bilir istekle hareket ederken yaptığım hatalar sonucu ne olur.... Her şey sıradışılıkla beraber sıradanlaşmaya başladı bugünlerde. Zıtlıklar birbiriyle eşleşiyor. Herkese karşı yaşamak isterken, içimdekilerle susup boyun eğmem gibi. Ellerimin kirli olmasına rağmen soluk beyazla örtülmesi gibi. Örnek verecek olursam daha da hiç susmayabilirim, lakin konuşmaya devam edecek kadar sevemedim bu dünyayı. Hoş o da beni sevmemiş, söylemiyor davranışlarından anlamamı bekliyor gibi. Yüzüme doğru söylerse kırılacağım incineceğim diye söylemiyor biliyorum ben. Neyse bugün uyanacağını bile bile uyumak isteyen bir kız çocuğuyum.