Ama başka bir şeyim kalmadı. Sadece hiçbir şey yok. Nasıl olur bilmiyorum. Kimse öğretmedi. Kimseden görmedim. Çünkü kimsede olduğunu sanmıyorum. Sadece var sanıyorlar ve yaşama tutunuyorlar. Kendilerini kandırıyorlar. Hayallerimin peşinden koşamam çünkü yok.
Sadece yorgunum, ve hatırlayamıyorum. Açıkçası hatırlamam gerekiyor mu onu da bilmiyorum. Doğruları ararken yanlışların daha doğru geldiği zaman hatırlamayı bıraktım. Çünkü doğrular yaşanmaz kılmaya başladı.