@_zehraaa00
Hepinize günaydınnnn
Haftanın ilk gününde size bir sürprizle geldim.
Beyler, bayanlar! Bildirimleri açmayı unutmayın; her an yeni bir bölüm gelebilir, bilginize!
Heyecan, aksiyon ve bolca güldürü dolu bir bölüme hazırlıklı olun. Sağlıcakla kalın❤️❤️
Bir şey soracağım. Şimdi bende kitap yazıyorum şimdiye kadar hevesti. Şim yayınlamak istiyorum. Ama nasıl tanıtım yapabilirim bilmiyorum. Anlatır mısın biraz rica edersem.
@Timurunahusu0 Aşkım, şimdi sıfırdan yeni bir hesap açacaksın. Paylaşımlar tutarsa çok güzel etkileşim alıyor ama bu biraz zor olabilir. TikTok benim ana vatanım olduğu için dilini iyi biliyorum. Eğer TikTok üzerinden bana ulaşma imkanın varsa, yaz bana. Sana detaylı bilgi veririm ama bu hafta çok yoğun olduğum için giremiyorum. Haftaya müsait olacağım, o zaman bana yazarsan dönüş yaparım. Şimdi nasıl yapacağını anlatayım: Hesap açıyorsun ve kitapta ilgi çekecek diyalogları ya da kız ve erkeğin ne iş yaptığını veya nasıl tanıştığını içeren bir edit hazırlıyorsun. Zaten bu oldukça basit bir iş. BookTok sayfalarına göz atıp neler yapıldığını bir kavra. Sonrasında sen ufaktan yapmaya başla, tıklanmaya başladığında ben devreye girip sana yardımcı olurum.
Ayy heyoo bebekler, nasılsınız? Neler yapıyorsunuz? Şu sıralar bir dedikodu dönüyor, tam olarak doğru mu bilmiyorum ama diyorlar ki, aktif olmayan hesaplar Wattpad tarafından kapatılıyormuş. Hesabınızın gitmemesi için haftada bir de olsa aktiflik vermeniz gerek. Eğer isterseniz burada bir şeyler yazıp sohbet edebilirsiniz, panom her zaman açık. Ben de buralarda olacağım, sohbetinizi görürsem katılırım. "Yok, kalsın" diyenler de kendi hesaplarından aktiflik versinler, hesaplar gitmesin. ❤️❤️
Sizi seviyorum,öptüm sizleri❤️❤️❤️
Zehraaaammm
Selam Zehra nasılsın tık tokum çalışmıyor giremiyorum sizde nasıl çalışıyormu?
@ayaguzelim Aya dediklerine göre Amerika da Tiktok yasaklanmış vpn bağlantını değiştirmen lazım
170 Bin okunma olmuşşuzzzzz yıldızlar kadar öpücük bebeklerrr ❤️❤️❤️
ALINTI 2 DEVAMI;
"24 yıllık hayatında ikinci kez öz evlat olmadığını hissettin, öyle mi? Peki... Ben 48 yıllık hayatımda ilk defa kalbimin böyle kırıldığını hissettim, kızım.
Senin tırnağın kırılmasın, saçının teline zarar gelmesin diye tam 24 yıl boyunca düşündüm, çabaladım, korumak için elimden geleni yaptım. Ve hâlâ düşünüyorum. Belki senin gözünde baban değilim, ama ben seni hep kendimden bir parça olarak gördüm.
Kanımdan olmasan da kızımsın. Canımdan bir cansın. Ve bu, kimsenin, hiçbir şeyin değiştiremeyeceği bir gerçek. Ama bugün... Bugün sen bu gerçeği yıktın.
Aden Duru, baban senin gözünde bu kadar mı kötü biriydi?"
Söyledikleri, yüreğimi darmadağın etmişti. Dudaklarım kıpırdasa da bir kelime dahi çıkmadı. Gözyaşlarım, cevabım oldu.
"Öz evlat olmadığını hissettin, öyle mi? Peki, söyle bana, kızım... Bunu bir daha hissetmemen için ne yapmalıyım? Bundan sonra nasıl ilerleyeyim? Söyle bana…"
Donup kalmıştım. Gözlerimden süzülen yaşlar durmaksızın yanaklarıma akıyordu. Ona baktım, ama tek kelime bile edemedim. O ise ağlamamak için kendini zorluyor, sanki benimle değil de kendi içinde, kendi kalbiyle konuşuyordu.
Sözcüklerinin her biri, hem beni hem de onu derinden yaralıyordu.
"Kızgındım ona, hem de çok. Yıllarca bir yalanın içinde büyümüştüm ve o yalanın gerçeğini öğrenmeye çalıştığım için bugün beni kırmıştı. Bu defa susmadım. Gözyaşlarımı silip yeniden ona döndüm.
"Madem beni canından bir parça bildin, neden bugün saçma sapan bir şey yüzünden bana kızdın? Sadece aileni merak ettim diye... Bana söylediğin sözlerin farkında mısın? Beni dinlemeyi bile tercih etmedin! Söyle bana, kim olsa benim yerimde aynı şeyi yapmaz mıydı?
Sana sormadım mı? 'Kim bunlar?' dedim. Ama sen... Yıllarca bana ailenin öldüğünü söyledin, buna inanmamı sağladın. Şimdi, yıllar sonra birden bire birileri çıkıyor ve 'Biz babanın ailesiyiz' diyor. Ne bekliyordun ki? Hiç mi bir şey sormamamı, hiçbir şey hissetmememi mi?"
~~~~
ÇOK YAKINDA ❤️❤️
ALINTI 2 ;
"İkinci kez öz evlat olmadığını hissettin, öyle mi?"
Bana inanmaz gözlerle bakıyordu. Söylediğim şeyler onun için bir yıkım olmalıydı; elleri titriyordu. Gözlerimin içine, her bir milimetresine bakıyor, söylediklerimin tersini bulmaya çalışıyor gibiydi. Ama ağızdan çıkan söz bir daha geri alınabilir miydi? İmkânsızdı.
Cevap vermemi bekledi, ama vermedim. Sadece sustum. Gözlerine baktım. Tek bir kelime dahi etmedim, çünkü söyleyecek bir sözüm yoktu.
Ellerinin titremesine aldırış etmeden sağ elini arka cebine götürdü. Biraz zorlanarak da olsa cüzdanını çıkardı ve titreyen elleriyle açmaya çalıştı. Ne yaptığına anlam veremezken, cüzdanın arka bölümünden 20’den fazla vesikalık fotoğraf çıkardı. Fotoğrafların arka yüzü göründüğünden, önlerinde ne olduğunu göremiyordum. Ona şaşkınlıkla bakarken birden fotoğrafları bana doğru uzattı.
Ellerinin arasında duran fotoğraflar... Bunlar benim fotoğraflarımdı. Titremekten vazgeçmeyen elleriyle bana uzattı. Terlemiş ellerimi uzattım ve fotoğrafları aldım. Tek tek baktığımda, küçüklüğümden bugüne kadar çekilmiş 24 farklı fotoğrafım olduğunu gördüm.
Fotoğrafları elime aldım ve arka yüzlerine baktım. İlk fotoğrafta yazılı olan kelimeler beni durdurdu: "Benim meleğim 5 yaşında."
Hızla diğerine geçtim: "Benim meleğim 6 yaşında."
Sonrakine baktım: "Benim meleğim 7 yaşında."
"Benim meleğim 8 yaşında."
"Benim meleğim 9 yaşında."
Tam tamına 24 fotoğraf vardı. Ve her birinin arkasında yaşlarım yazıyordu.
Sağ gözümden bir damla yaş usulca düştü. Babam... Her yıl çekilen bir fotoğrafımı yanında taşıyordu.
Gözlerimden akan yaşlarla başımı kaldırıp ona baktım. Bana kırgın, bir o kadar da kızgın bir ifadeyle bakıyordu. Ben ağlarken onun ağlamamak için direndiğini görmek acımı daha da derinleştirdi. Gözleri dolmuştu, bunu saklama gereği duymuyordu. Ama ağlamıyordu.
Sessizliği bozduğunda sesi, kalbime bir hançer gibi saplandı:
~~~
DEVAMI SIĞMADIĞI İÇİN YUKARIYA BIRAKIYORUM ❤️
hangi huyuma uyuz olursan en çok söyle de yapmaya devam edim
