Soyastra

Salıncakta sallanan bir çocuk gibi hem özgür hem de korkağım. Uçsuz bucaksız gökyüzünde uçuyormuş gibi hissediyorum. Kanatlarım varmış da en yükseklere o kanatlarla uçuyormuş gibi. Ilık rüzgarı hissediyor ve özgür oluyorum. 
          Ama korkuyorum da. Ya düşersem. Ya bir anda dibe batarsam. Ya kanatlarım kırılırsa. Ya yükseklere bir daha hiç uçamazsam. 
          İşte seni severken de böyle hissediyorum sevgilim. Hem özgür hem korkak. Her şeyimi hem kazanıyorum hem de kaybediyorum. Sanki bir kumar masasında karşılıklı oynuyoruz ve sen benim bütün kartlarımı biliyorsun gibi. Yapacak hiçbir şeyim kalmamış gibi...
          -Soyastra

Gülümsemeni tekrardan görebilmek için neler verebileceğimi bilmiyorsun. 

Kokunu duyumsuyorum bazı zamanlar sevgilim. O kadar yakından ve net ki. Sanki göğsünde uyuyorum. Kokunu içime, en derinime çekiyorum. Soluğum sen oluyorsun. 
          Belki de bunların hepsi bir rüyadır sevgilim. Sensiz geçen bu zamanlarım kabustan başka bir şey olamaz.
          Gözümü açacağım ve yanımda sen olacaksın. Korktuğumu anlayıp bana sıkıca sarılacak ve gülümsemenle beni rahatlatacaksın...
          -Soyastra
          

Gözümde canlanan o eşsiz hayalin bana sanki yanımdaymışsın gibi huzur veriyor. Gözlerimi kapatıyor ve seni düşlüyorum. Yanımdasın. İşte! Bana bakıyor ve eşsiz gülümsemeni sunuyorsun. Bana ait o bakışların. O gamzen, bana gülümserken çıkıyor sadece...
          -Soyastra

Hayal ediyorum sevgilim. Seninle beraber yürüyüşlerimizi, yürürken gülüşmelerimizi, bana bakışını, beni sevişini, beni öpüşünü...
          Her şeyi hayal ediyorum. Her şey o kadar gerçek ki. Ayırt edemiyorum. 
          Seni bekliyorum sevgilim. Büyük bir özlemle ve aşkla bekliyorum.
          -Soyastra

İnsan kendi benliğinin katili olabiliyor.

Her şeyden o kadar bıktım ki...

Beni takip eden bir gölge var. Belki de tek bir tane gibi görünen yüzlerce gölge. 
          Ne yaparsam yapayım hep daha kötüsünü düşündürüyor bana. Huzursuz hissettiriyor. Güneşli bir günde bile içimi kara bulutların kaplamasına neden oluyor. Daralıyorum. 
          Gölge gün geçtikçe büyüyor ve artık ben onu değil o beni kontrol ediyor. 
          Şehvete düşürüyor, günahlar işletiyor, sayısız kez zihnime giriyor ve ben ne yaptığımı bile bilemiyorum. 
          Gölgem büyüyor ve ruhum gün geçtikçe kendi içine çekiliyor.

Bazı anıları düşünürken dolan gözlerime engel olamıyorum. Her ne kadar unuttuğumu, atlattığımı düşündüysem de olmamış. Yapamamışım.

Soğuk kıştan boğulmuş ve baharı özlemle bekleyen küçük bir çocuk gibi bekliyorum seni...