kendime hep bir yer arayıp duruyorum, orası neresi onu da bilmiyorum. neye benzer, nasıl kokar, neyle ısınır, neyle doyar hiç fikrim yok. sadece istiyorum ve arıyorum. o yüzden o yol senin, bu bucak benim yürüyorum. yürüdükçe durak da bir uzaklaşıp bir yaklaşıyor bana. bir gün sığınıyorum yol kenarında bir yere, bir gün yıkıyorum onu rutubetlerimle. ulaştığım yer de bir süre sonra huzurunu kaybediyor, yolculuğum da böylece hiç bitmiyor. arada birileri eşlik ediyor bana, en başından beri olanlar var bir de hala. bazıları yol ayrımlarında veda ediyorlar, bazen de bir yenisi ekleniyor yanı başıma. ne olacak bilmiyorum ama, ya o yeri bulacağım ya da ben bir yer olacağım.