Chapter 6
PART 1
Sabi nila, “Friendship is the greatest treasure in your life”… And right now, I can’t stop crying.
Sa totoo lang, this is one of the saddest days of my life. Ngayong araw kasi umalis ang best friend ko papuntang London. And I don’t know when she’ll be back. Alam ko na magtatawanan naman kami at magkakausap sa phone or Skype. Pero iba pa rin kung nandito siya…
Habang pinagmamasdan ko ang picture namin ni Belle, patuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko.
“I will really miss her. “
Suddenly, may pumunas sa mga luha ko- si Hiro.
“Don’t worry , Katy… Whatever happens, I will never leave you”, sabi niya sa akin.
Napakaamo talaga ng mukha ni Hiro. He’s the only person nakakapagngiti sa akin, kahit sobrang lungkot ko pa.
“Thank you, Hiro…” sambit ko habang nakatitig sa kanya.
“Halika... I’ll take you somewhere para makalimutan mo ang mga problema mo”, Hiro said.
Then he grabbed my hand and led me to his expensive car, parked near the area. He really knows how to make me feel good. Kahit wala na ang bestfriend ko, nabawasan ang lungkot ko dahil nandito naman siya…
He opened the car door for me. It’s just a small gesture. Pero ganyan talaga si Hiro. A true gentleman… My Hiro. I know, that he will always be here for me…
At kahit hindi ako fan ng road trips, nakikita ko na nag-eeffort si Hiro na pasayahin ako. Kaya naman, ako pa bang choosy? Pero hindi ko pa rin ma-erase ang sadness ko at alam ko, ramdam din iyon ni Hiro.
Dahan-dahan, inihilig niya ang ulo ko sa balikat niya. Napapikit ako. I can smell his sweat. It smells like perfume. Ang bango talaga ni Hiro…
And all throughout the ride, nakasandal lang ako sa balikat niya. Then I realized I’m feeling much better.
To be Continued…
