abdulkadirkanka

yine aynı koku, çok güzel kokuyor

Böylece, boyun eğdiği bu tekdüze yaşamla birlikte hastanedeki günleri de hep birbirine benzemeye başladı. Günler hep aynı olunca, daha da hızlı geçiyordu, bir-iki gün sonra dişlerini fırçalamasına, saçını taramasına da gerek kalmayacaktı. Veronika kalbinin, her gün biraz da ha zayıfladığını hissediyordu: Sık sık soluksuz kalıyor göğsüne sancılar saplanıyordu, hiç iştahı yoktu, en ufak bir çaba gösterdiğinde başı dönüyordu...

kriz geciricem amk

bu gün pek bir moralim yok, biraz daha düzgün konuşmak isterdim

isteksizim.