Bugün sensiz geçen 26. Günüm aşkım. Normalde bir insanın bir alışkanlık kazanabilmesi için 21 gün geçmesi lazımmış öyle duymuştum. Şu halime bakar mısın aşkım alışmış gibi mi duruyorum? Bunları buraya yazma sebebimse kimsenin gelip burayı okumayacağını bilmem. Gözlerine bakıp içlerinde kaybolmayı ne kadar özledim biliyor musun? Sana anlatacak çok şeyim var aslında ama sen yoksun işte. Normalde deftere falan yazıyordum ama bugün buraya yazmak istedim seni çok özlediğimi. .. İnsanlar bana senin hakkında kötü şeyler söylüyor ama ben sadece "o öyle birisi değil" demekle yetinebiliyorum aşkım. Keşke dönsen de göstersem onlara senin kötü olmadığını ve seni ne kadar sevdiğimi. Özlüyorum aşkım çok özledim seni gerçekten kalbim dayanmıyor artık ne olur sanki dönsen gelsen yanıma? Hata yaptım biliyorum ama gerçekten bu kadar mıydım senin için , hiç affedilecek yerim yok muydu nolursun bir şey söyle. Ben yoruldum artık sessizliğinden , her gün böyle hissetmekten... Şimdilik yazmayı bitiriyorum ama bu ilk değil son da olmayacak aşkım biliyorsun. Seven bekler ve benim şu an beklemekten başka bir çarem de yok.
Avareyim, asudeyim, yorgunum ...
Bilmiyorum neden sana vurgunum?
Ya topla yaralı kırlangıçları,
Ya bu vefasız şarkıyı bitir.
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi:
Ela gözlerine,
Beni de götür...
A'ya mektup 4 saat 21.27
