@berlinevers sizi unutmadım zehra ama araya zaman girdi araya kişiler araya bazen pişmanlıklar girdi benim en büyük pişmanlığım belki de en çok size küçücük şeyleri o kadar büyütmüşüm ki sizden git gide uzaklaştım sonra dağılmanıza bile sebep oldum ve bundan çok pişmanım ve sizinle olan 1,5 yılım bana onlarca yıl gibi geldi çünkü beni önemsediniz öylesine biri gibi davranmadınız benim için gerçek arkadaşlardan biriydiniz iyi ki vardiniz ve iyi ki varsınız bazen aklıma hiç olmadık anlarda geldiniz saçma sapan gece yazışmalarımız cemcel tarzı belki de o kadar gereksiz insanlar hakkında saatlerce konuşmamız bazen ise girdiğimiz oyunlar ettigimiz sohbetler o kadar özel ve güzel ki, meryem ve Ayşe bir yandan su sen ben hatta iki kişide var ama isimleri gelmiyor biri senin arkadaşın biri de manga falan seviyordu hepinizi unutmadım ama silikleşiyor istemesemde ve hayat ne getirir bilemiyorum büyüdükçe ağacın dallarının uzaklaşması gibi bizde uzaklaşıyoruz bir ağacın boyu devamlı uzar durduramayız ama birbirimizi hatırlayabiliriz çünkü kim bilir belki dallarımız kesişir günün birinde