bu kadar hüznün yorgunluğun arasında bir şeye bir tek şeye tutunmak istiyorum fakat kalbimi ruhumu bağladığım her şey o kadar güvensiz o kadar çürük ki her defasında daha yükseklere çıkıp düşmekten yoruldum
bugün çıkarıp attığım sırtımdan, bir giysi değil, kendi ellerimle parçaladığım ten. Ardımda bıraktığım, bir düşünce de değil, açlık ve susuzluğun tatlandırdığı bir yürek.