afoggyss
“Şurada, bir sandalyenin üzerinde, gırtlağıma kadar kendi yaşamıma gömülmüş oturuyor ve hiçbir şeye inanmıyorum.” (s.73) “..hiçbir zaman tek kişiymiş gibi görünmüyordu, onda büyük bir kalabalığın yavaş yavaş akan, ağır, sessiz ve sürükleyici yaşayışı vardı.” -Jean-Paul Sartre, Akıl Çağı