Bugün camiinin çaprazında ki piknik alanında oturdum albayım.Kendimi ilk defa dertlerimden kavgalarımdan soyutlanmış gibi hissettim inan.

Elimde tek dostum kitabım,hafif terleten ama içimi ısıtan güneş,güneşe inatla esen rüzgar,elimin altında biraz nemli toprak.Fark ediyorum o zaman.
 İnsanın mutlu olması için belki de fazlaca paraya ihtiyacı yoktur.

Eğer bunu okuyan sayın güzel arkadaşım.Mutsuzsan sende camiinin çaprazında ki piknik alanında otur.Eline en güvendiğin kitabını al.Kitap sevmezsen en sevdiğin  hayvanını eşyanı...Hisset ama.

Sonra güneşten kaçma derim.Bırak donmuş yüreğini ısıtsın biraz.Korunma rüzgardan.Kötü düşüncelerini savursun.Korkma topraktan.Enerjisiyle doyursun seni yemyeşil saçlı doğa ana...

Ardından sende benim gibi mırıldan sonra.Kafeste olan ruhunu sal.Anlayana kadar tekrar et arkadaşım.

   "Toprak,güneş,rüzgar ve kitabım.Bugün bahtiyarım.."

     Seni ne kadar tanımasam da seviyorum arkadaşım.Bunu okuduğun için.
                        - septoria