aggmmi

και μερικές φορές , με απαλές μελωδίες χάδι στα αφτιά αναπολώ τις στιγμές που η ζωή ήταν βιβλία , σκέψεις και συμπεράσματα . 
          	
          	και άλλες , η μνήμη μου τρέχει χρόνια πριν όταν ο καιρός ήταν άσχημος αλλά το κορίτσι με τα μελαχρινά μπουκλάκια έβρισκε την θερμή του ήλιου και την απαλότητα των κατάλευκων σύννεφων μέσα στα βιβλία . πότε δεν είχα πολλά βιβλία ως παιδί , ούτε τα διάβαζα για να βγάλω το νούμερο ή να δειχτώ . όλα μου τα βιβλία είχαν κάτι το μαγικό . κάτι σαν θείο δώρο που παραβίαζε την καρδιά μου. κάτι που απλά έχτιζε την αγάπη . το συναίσθημα μέσα μου ; την ίδια εμένα ; 
          	
          	ποιος ξέρει . ας θαυμάζουμε απλά το αριστούργημα " if you " του jungkook που πριν λίγα λεπτά ανακάλυψα .

aggmmi

@ Anastasiamyangel  ω, ρε λυπάμαι πολύ που τα πράγματα είναι δύσκολα για εσένα όμως είμαι σίγουρη πως στην τελική θα τα καταφέρεις. [καιναι ομαγκαδ τα μαθηματικά είναι απαίσια, πέστα] αισιοδοξία πάνω από όλα ! ❕ να περνάς κι εσύ καλά αμιγκο :] εκτιμώ την υποστήριξη σου, ευχαριστώ πολύ <3

aggmmi

@ Anastasiamyangel  αω έλα ρε :| χαίρομαι <3 είμαι αρκετά καλά. αντιμετωπίζω τα σκαμπανευάσματα όσο πιο σωστά γίνεται και η ζωή κυλά αργά με συνοδό τη προσωπική μου τέχνη. εσύ είσαι καλά; 

aggmmi

και μερικές φορές , με απαλές μελωδίες χάδι στα αφτιά αναπολώ τις στιγμές που η ζωή ήταν βιβλία , σκέψεις και συμπεράσματα . 
          
          και άλλες , η μνήμη μου τρέχει χρόνια πριν όταν ο καιρός ήταν άσχημος αλλά το κορίτσι με τα μελαχρινά μπουκλάκια έβρισκε την θερμή του ήλιου και την απαλότητα των κατάλευκων σύννεφων μέσα στα βιβλία . πότε δεν είχα πολλά βιβλία ως παιδί , ούτε τα διάβαζα για να βγάλω το νούμερο ή να δειχτώ . όλα μου τα βιβλία είχαν κάτι το μαγικό . κάτι σαν θείο δώρο που παραβίαζε την καρδιά μου. κάτι που απλά έχτιζε την αγάπη . το συναίσθημα μέσα μου ; την ίδια εμένα ; 
          
          ποιος ξέρει . ας θαυμάζουμε απλά το αριστούργημα " if you " του jungkook που πριν λίγα λεπτά ανακάλυψα .

aggmmi

 !! tw suicide 
          
          οπτικό πεδίο : 
          βρίσκεις τραγούδια των πιο σκοτεινών σου φάσεων και τα ακούς καθώς διαβάζεις το γράμμα που θα άφηνες μετά την αυτοκτονία σου. 
          
          είναι σαν ταινία.
          εσύ, ένας απλός παρακολουθητής, μια ανούσια προβολή, μια ψυχή γεμάτη αγάπη και επιθυμία για ζωή να παρακολουθείς τον κάποτε εαυτό σου να πεθαίνει.
          
          το πιο όμορφο λουλούδι του κόσμου, το πιο σημαντικό, ημερωμένο, πολύτιμο ηλιοτρόπιο απλά να παρακολουθεί τα κάποτε φύλλα του να μαραίνουν, τον κορμό του να καμπυλώνει και να μαραζώνει μόνο.
          
          μα τώρα τα φύλλα είναι φτερά. 
          κι εσύ διαθέτεις την ικανότητα να πετάξεις . 

aggmmi

@ Anastasiamyangel  ω, συγνώμη το παρεξήγησα, χαίρομαι πολύ που σου αρέσει :] ισχύει. θυμάμαι όταν πρώτο ήρθα όλα ήταν πολύ πιο ζεστά. πάντως, θα προσπαθήσω να γίνω πιο ενεργή, δεν υπόσχομαι πάντως με τιμά πολύ το ενδιαφέρον σου <3

aggmmi

@ Anastasiamyangel  αμ περίεργο; δεν το θεωρώ περίεργο. πιστεύω πως με αντιπροσωπεύει πλήρως και αυτό προσωπικά μου αρκεί. επίσης χαίρομαι πολύ για εσένα :]

aggmmi

@ Anastasiamyangel  ωω ομγ αυτό ήταν τόσο όμορφο. χαίρομαι που οι ιστορίες μου διαφέρουν από την όντως σκατά ζωή. γουελ έχει πάει λίγο περίπατο αυτή η ιδέα- αλλά ότι μπορέσω να κάνω θα κάνω! δεν υπόσχομαι δο- αλλά ναι και πάλι ααα σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον <3

aggmmi

@ Anastasiamyangel ωωωω, χαίρομαι που κάποιος σκεφτόταν αυτό το ακκ :] γουελ, ζω αλλά δεν έχω τίποτα να πω εδώ πια. η νέκρα είναι τελείως παρούσα παντού σοναι

aggmmi

άλλη μια μέρα περνάει με το μίσος για τους άντρες υπαρκτό 

kissedbylilithh

Έγινε ρε μαν μου
Reply

lucifervww

@ aggmmi  no cause this is accurate
Reply

aggmmi

εννιά παρά, μηδέν ώρες ύπνου 
          
          αυτή είναι λοιπόν η στιγμή απόλυτης γαλήνης. για εμένα τουλάχιστον. εκεί που επικρατεί σιωπή, εκεί που κυριεύει η αίσθηση της ανεμελιάς. εκεί που οι μοναδικές σου σκέψεις είναι το αν όντως αξίζει να σκέφτεσαι. αλλά από την άλλη, σε ένα απέραντο κόσμο με αμέτρητα όντα ποιος νοιάζεται; πραγματικά κανείς.
          
          σαν το δικαίωμα να αναπνεύσεις. την ελευθερία του να ξέρεις πως κανείς δεν σε ελέγχει. την στιγμή που αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου σαν ένα απλό, έμπιστο συνομιλητή.
          
          η στιγμή είναι δική σου. είσαι ασήμαντος, απρόσωπος. όμως είναι καλοκαίρι, κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ύπαρξη σου, πόσο μάλλον ο ίδιος εσύ