HİÇ

Bazen hiçe bakıyorum
Oda aynadan seyrediyor beni
Aramızdaki sessizlik kıyamet gibi
Tanıyorum, ama tanıyamıyorum,
O gözleri...

Ellerine bakıyorum
Tıpkı benimkiler gibi
Onun saati beni gösteriyor
Benimkiyse sekizi

Hani meyve çeker ya çocuğun canı
Bir kiraz ağacının altında
Öyle bekliyorum
Avucumdaki kurumuş çiçeklerin olgunlaşmasını
Onun ellerindekiler hep solgun
Tıpkı gerçek olmayan ama güzel bir resim gibi

Ona gülümsüyorum
Oda bana gülümsüyor
Tıpkı ölüm gibi...
Annem sesleniyor; "Ne yapıyorsun?"
"Hiç."

Ahmet Can Gürkcü - Işığın Gölgesinde

(Yakında çıkacak olan şiir kitabımdan)