bazen olur, bir kelimeyi üstüne gömlek gibi giyersin. usta ellerde tam da üstüne göre dikilmiş bir elbisedir bazen kelimeler. bakınca karşıdan okunur halin. mutluluğun elbisesi olur mu? olur. öyle bir salınırsın ki sanki o gün eteklerinden tiril tiril mutluluk dökülür, etrafında kahkahalar uçuşur. bazen hüzün olur bu kelime, bazen sabır, bazen coşku, bazen iyilik, bazen keder, bazen neler neler. bazen boynunu bükerek o kadar çok “olsun” dersin ki her ilmeği “olsun” diye atılmış bir hırkanın ceplerine ellerini sokup beklerken bulursun kendini. bana olur öyle bazen. yine oldu. bu aralar bir şal bıraktılar üstüme sanki. her motifinin üstüne aynı iki kelime işlenmiş sanki.. gönül yorgunluğu, gönül yorgunluğu, gönül yorgunluğu.
