Çok aşığın var diyorları okumayı az önce bitirdim. Ağlaya ağlaya bitirdim. O kadar gerçekçi o kadar bizi, insanları anlatan bir hikaye ki. Yazarın dediği gibi bazılarımız aynı şeyleri yaşıyor. Sürekli yargılıyoruz bir bakışımızla veya bir sözümüzle. Kilolu, zayıf, engelli, kapalı, açık, eşcinsel... kendimize bakmadan sürekli başkalarına saldırı halindeyiz. Hikaye bittiğinde düşündüm ki toplumumuz hep böyleydi böyle olmaya da devam edecek. Bu düzen içerisinde ayakta kalmak, düşmemek çok zor ama yaşayıp görmekten başka da çaremiz yok. Umarım karşımıza hep seven, saygı duyan, değer veren birileri çıkar ve yine
umarım bizde o sevgiye layık oluruz.
Uzun lafın kısası çok aşığın var diyorlar beni derinden etkiledi. Kısa, öz ama anlamlı. Okuyun okutturun. Yazara sonsuz teşekkürler.