Çürük bir sayfadan savrulup gitti silik sözcükler rüzgarla birlikte  laciverte boyanmış gökyüzüne, her satır çekti kendi ütopyasının kalbine; bazen bir damla yaş süzüldü inci misali gözlerden, bazen ise sadece melodik bir kahkaha doldurdu kulaklarını. Her kelime her harf teker teker işlendi zihnin derinliklerine parlak altın ipekle ve ağladı buruk bir gülümsemeyle ardında evrenleri barındıran göz, satırlar yok olup gidince.

@achylsyne