@alchlysfl
Rüyamda intihar etmekten deli gibi korkan biriydim.Terler içinde uyandım.Kortum çok korktum hemde.Ölmek,ölmeyi hissetmek garip ve rahatsız ediciydi.Günün ortasında hıçkırıklara boğularak tanrıdan binlerce kez olduğu gibi bir kez daha yalvardım.Alsın beni bu cehennemden,cennetim olan toprağı bahşetsin bana.
Ne var ne yok dağıtmak istiyorum.Islak bir kaldırım taşı gibi eziliyorum yağmurun altında.Herkesin üzerine basa basa kaçtığı bir kaldırım taşı.
Geçmişi hep özlemle anıyor etrafımdakiler.Soruyorlar özlüyor musun diye?
Nasıl özlerim ben.Yaşadıklarımın,daha yaşayacaklarımın ağırlığı şimdi bile beni yıkıyorken o dönemlerde nasıl ayakta kalabilmişim.Hangi cürretle geçmişimi özeyebilirim?Şimdi bile bile kafamda durmadan çalan bir saat yokluyorken beni,geriye dönüp yıkılmış halimle nasıl yüz yüze gelebilirim?
Bazen kendimden,yapabileceklerimin sınırının olmamasından korkuyorum.Her an nefesimi kesebilecek bir zihniyetle beraber yaşamak,istisnasız her gün susturamadığım düşüncelerimin arasında hapsolmak o kadar yıpratıyor ki beni.Yaşam enerjisi ile güne uyandığım tek bir sabah dahi yok,güneşın doğuşu bir gram bile ilgimi çekmiyor artık.Sonumun nereye varacağını her zaman biliyordum ama bunun bu kadar erken olması korkutuyor beni.Tanrım eğer varsan lütfen varlığının bir kanıtı olarak içimdekilerden arındır beni.
♥️♥️